Zweedse hondenrassen worden gekenmerkt door hun robuustheid en bereidheid om te werken. Veel van hen werden gebruikt voor de jacht op Zweedse wilde dieren of voor het hoeden van kuddes. Een dikke vacht met ondervacht was ook een voordeel bij het werken in het soms polaire klimaat van Zweden.
Vanwege hun zeldzaamheid moeten liefhebbers van de FCI-erkende Drevern, de Zweedse Lapphund en co. veel geduld hebben bij het adopteren. Kennis van het oorspronkelijke gebruik van de hondenrassen is ook nuttig.
In de zeldzaamste gevallen kunnen de Zweedse viervoeters een leven in de stad en in een flat aan.
Kortom, ze zijn geschikt voor een heel speciale groep hondenliefhebbers. De lage verspreiding van Zweedse hondenrassen heeft echter één groot voordeel: Je zult in het Noord-Europese land tevergeefs zoeken naar overgefokte viervoeters.
Drever
De “dwerg” onder de Zweedse jachthonden: De Drever heeft een schouderhoogte van 30-38 cm. Zijn kleine formaat is geen toeval: hij is het resultaat van een kruising tussen de kleine Westfaalse Dachsbracke en lokale jachthonden.
Als zijn gezin hem puur als gezelschapshond ziet, zal de Drever snel verveeld en gefrustreerd raken. Hij wil immers zijn grote werklust en zijn uitstekende jachtinstincten bewijzen. Daarom is de Drever in Zweden bijna uitsluitend thuis bij jagers.
Gotlandstövare
Zeldzame schoonheid: de Gotlandstövare is zelfs in zijn thuisland uiterst zeldzaam. Het is een middelgrote jachthond die speciaal werd gebruikt voor de hazenjacht.
In de 17e en 18e eeuw namen Zweedse troepen jachthonden mee naar huis. De Oost-Europese en continentale jachthondenrassen speelden een doorslaggevende rol in de ontwikkeling van dit hondenras.
Uiterlijk is de viervoeter gemakkelijk te herkennen. Zijn vachtkleur is meestal geel, maar geelrood met witte aftekeningen is ook toegestaan.
Hamiltonstövare
Driekleur: De Hamiltonstövare heeft een zwart-witte vacht en is een gepassioneerde jager. Om precies te zijn is het een robuuste jachthond die gespecialiseerd is in de jacht op hazen en vossen. Zijn voorouders zijn Duitse jachthonden en windhonden, evenals de kiekendief en de Fox terriër.
De speelse viervoeter is vernoemd naar graaf Adolf Patrick Hamilton. De naamgever was een jager en hondenfokker en presenteerde voor het eerst een reu en een teef op een Zweedse hondenshow in 1886.
Jämthund
De Jämthund vergezelt mensen al sinds de kolonisatie van Noord-Zweden bij de jacht op elanden. Hij staat ook bekend als de “Zweedse Elandhond”. Maar ook andere wilde dieren zijn niet veilig voor hem. Zijn veelzijdige jachttalent en robuuste lichaam zijn net zo gewild bij de jacht op beren en lynxen.
Dankzij zijn achterdochtige karakter slaat de viervoeter, die tot 30 kg kan wegen, ook een goed figuur als waakhond. Belangrijk om te weten: De Jämthund is niet voor beginners. Zijn sterke persoonlijkheid vereist mensen met hondenervaring.
Norrbottenspets
Als we het hebben over oude Zweedse hondenrassen met een opmerkelijke robuustheid, dan is het de beurt aan de Norrbottenspets. Volgens de weegschaal weegt hij niet meer dan 10 kg. Zijn kleine gestalte mag echter niet worden onderschat. Vroeger vergezelde hij jagers in de Noordkaap als jachthond, loophond en aardhond.
De grijze Spitz uit het hoge noorden is wendbaar en geniet van verschillende hondensporten. Er moet ook worden opgemerkt dat dit een vrij zelfstandige hond is, die vroeg moet worden gesocialiseerd.
Schillerstövare
De Schillerstövare dankt zijn naam aan zijn fokker Per Schiller. Het Zweedse hondenras is ontstaan uit verschillende rennende honden uit Engeland en Zwitserland. In 1907 werd de actieve en jachtliefhebbende viervoeter erkend door de Zweedse Kennel Club.
Zijn specialiteit: de Schillerstövare jaagt nooit in een roedel, maar altijd alleen - en toch wordt hij beschouwd als compatibel en sociaal met andere honden. Voorzichtigheid is echter geboden met katten: Zijn jachtinstinct maakt samenleven met katten bijna onmogelijk.
Zweedse Lappenhond
De Zweedse Lappenhond behoort tot de “Scandinavische waak- en herdershonden” sectie en werd ooit gebruikt om rendieren te hoeden. Samen met de Finse Lappenhond wordt het oorspronkelijke hondenras beschouwd als de voorouder van alle Spitz-rassen die zich langs de Baltische kusten hebben ontwikkeld.
De voormalige werkhond neemt in zijn thuisland steeds meer de rol aan van gezelschapshond en gezinshond. Er staan veel verschillende activiteiten, zoals hondendansen, wielrennen enz. op het programma met de kinderliefhebbende pelsneus.
Smålandstövare
Als de Smålandstövare een geur ruikt, slaat hij meteen alarm door hard te blaffen. Dat is zijn taak, want de Zweedse viervoeter is een speurhond die jaagt op vossen en hazen. Zijn ruwe, nauwsluitende vacht met een zachte ondervacht beschermt hem tegen de ijzige wind van Scandinavië.
Ondanks zijn onafhankelijke karakter kan hij gemakkelijk als gezinshond worden gehouden. Hij heeft echter elke dag lange wandelingen en speelsessies nodig om hem mentaal en fysiek bezig te houden.
Västgötaspets
Wolf in het klein: Met zijn wolfachtige vacht doet de Västgötapets denken aan de voorouder van alle huishonden. Het bevat echter ook de kortbenige Welsh Corgi. Men gelooft dat Vikingen ooit het Engelse hondenras naar Zweden brachten en dat het een belangrijke rol speelde in de fokkerij.
In dit land staat de kleine hond ook bekend als de Zweedse Vallhund of Visigoth Spitz. Ondanks zijn kleine formaat kan hij gemakkelijk grotere dieren hoeden. Veel moed en een zekere vasthoudendheid zijn een voordeel bij deze veeleisende taak.
Hondenrassen uit andere landen
Heb je de hond van je dromen nog niet gevonden? Hier zijn nog meer rassen per land gesorteerd:
- Schotse hondenrassen
- Roemeense hondenrassen
- Poolse hondenrassen
- Ierse hondenrassen
- Belgische hondenrassen
- Deense hondenrassen
- Russische hondenrassen
- Italiaanse hondenrassen
- Australische hondenrassen
- Engelse hondenrassen
- Amerikaanse hondenrassen
- Nederlandse hondenrassen
- Portugese hondenrassen
- Japanse hondenrassen
Honden per soort
