Aanbieding

Belgische hondenrassen

Het kleine België heeft veel spannende hondenrassen te bieden

© Shutterstock

Belgische hondenrassen: van schoothondjes tot politiekandidaten

Door Lianne van Loon

Online sinds

Belgische hondenrassen zijn niet te onderschatten! Wamiz stelt alle viervoeters uit België voor en legt uit wat hen kenmerkt en hoe ze zijn ontstaan.

Sommige landen scoren met zeldzame hondenrassen die nauwelijks de grenzen van hun thuisland overschrijden. En dan is er nog het kleine koninkrijk België. Dit land heeft viervoeters die wereldwijd in trek zijn. Er zijn zelfverzekerde waakhonden, een uitstekende politiehond en een superneus. Daarnaast zijn er drie schoothondjes die er hetzelfde uitzien en die harten veroveren met hun aanhankelijke karakter.

De Belgische hondenrassen bewijzen dat zelfs kleine honden vol moed zijn en inbrekers op de vlucht kunnen jagen. Welke andere bijzondere honden hun oorsprong in het buurland hebben, vind je hier.

Belgische herdershond

Het Belgische antwoord op de politiehond: De Belgische Herder is een gewaardeerde partner in dienstverband, of het nu bij de politie, het leger of de douane is. Lange tijd was dit behendige ras puur een werkhond in zijn thuisland. In 1892 kreeg de herdershond, die in vier variëteiten bestaat, zijn eerste rasstandaard. 

Er bestaan vier variaties, met elk eigen karaktertrekken: de bekende Mechelse Herder, die speciaal is gefokt voor bewaking, verdediging en sportactiviteiten, de zwarte Groenendaeler, de zwarte en wollige Tervuerense Herder en de ruwharige Lakense Herder.

Vooral de Mechelse variëteit, die in dit land ook populair is bij liefhebbers van sporthonden, heeft een glansrijke carrière gemaakt als politiehond. Vergeleken met de Duitse herder is de Mechelaar slanker en dus wendbaarder. Hierdoor kan hij bliksemsnel reageren tijdens het werk. Hij heeft echter dezelfde onbedwingbare wil om te behagen als zijn Duitse tegenhanger.

Belgischer Schäferhund
De Mechelse Herder) (Pixabay)

Bloedhond

Geschiedenis: De Bloedhond is een oud hondenras dat voor het eerst werd genoemd in 550 voor Christus. Zijn lange geschiedenis is echter niet zijn enige specialiteit: met ongeveer 300 miljoen reukcellen wordt de Bloedhond beschouwd als de beste snuffelaar in de hondenwereld. Dit uitzonderlijke talent wordt gebruikt bij het zoeken naar vermiste personen (mantrailing).

Het trainen van de rennende hond, die tot 54 kg kan wegen, is echter een beetje een uitdaging. De gedrongen hond met flaporen is een van de koppige hondenrassen die graag aan commando's twijfelt.

Een volwassen Bloedhond
De Bloedhond (Shutterstock)

Ardense Bouvier

Natuurlijk en sterk: De Ardense Bouvier heeft een pezige vacht met ondervacht. De vacht kan elke kleur hebben - de enige uitzondering is zuiver wit. Zijn weelderige manen en gedrongen bouw geven een indicatie van zijn vroegere beroep. In zijn thuisland werd hij gebruikt als herdershond, die de klok rond buiten werkte.

Later ontdekten de Belgen een ander talent: de Ardense Bouvier is ook geschikt als hulphond dankzij zijn leervermogen en zachtaardige aard. 

De Ardense Bouvier
De Ardense Bouvier (Shutterstock)

 

Bouvier des Flandres

Vlaamse herdershond: De Bouvier des Flandres bewaakte vroeger het vee en de paarden op boerderijen. Dankzij zijn kracht werd hij ook gebruikt als herdershond. Daarom is hij favoriet voor trekhondensporten zoals bikejoring of canicross. De Belgische politie gebruikt deze robuuste en moedige viervoeter ook als waakhond.

Er is onenigheid over de oorsprong van het hondenras. De Fransen gaan ervan uit dat hij afstamt van de Beauceron. De Belgen daarentegen wijzen naar de nu uitgestorven Bouvier de Roulers als voorouder. 

Een Bouvier des Flandres
De Bouvier des Flandres (Pixabay)

Belgische Griffon

De Belgische Griffon sluipt in de harten van zijn familie met zijn pezige vacht en mensachtige gezichtsuitdrukking. Zijn warme aard is net zo vertederend als zijn uiterlijk. Dit vrolijke beestje is bijzonder aanhankelijk en wil altijd dicht bij zijn mensen zijn.

Er zijn drie verschillende Griffons uit België, die van elkaar verschillen qua vacht. Dit zijn geen variëteiten, maar zelfstandige hondenrassen.

Samen met de Brusselse Griffon en de Petit Brabançon deelt de Belgische Griffon dezelfde standaard. Ze meten allemaal tussen de 20-28 cm schofthoogte en wegen tussen de 3-6 kg. 

Belgische Griffon
De Belgische Griffon (Shutterstock)

Brusselse Griffon

Aanhankelijk, speels en levendig: De Brusselse Griffon is een ideale gezinshond in een klein formaat. Zijn kleine formaat is bijzonder gunstig voor mensen die graag met hun viervoeter op vakantie gaan of hem overal mee naartoe nemen. Ondanks zijn tengere verschijning kreeg hij ooit een verantwoordelijke taak toebedeeld: Belgische koetsiers lieten hem hun stallen bewaken.

Het levendige, vrolijke karakter komt voort uit een bonte mix: Mopshondjes, Yorkshire Terriers, Dwergschnauzers en Affenpinschers zijn terug te vinden in zijn stamboom. In tegenstelling tot de Belgische Griffon is de vacht roodachtig van kleur.

Brüsseler Griffon
Brusselse Griffon (Shutterstock)

Petit Brabançon

De laatste van de dwerg Griffons: De petit Brabançon vervolledigt dit charmante trio. Deze vertegenwoordiger is de zeldzaamste van de Griffons. Hij is te herkennen aan zijn korte, glanzende vacht. Hij stamt af van rassen van de Brusselse Griffon, die op zijn beurt werd gekruist met Mopshonden en de King Charles Spaniel.

Zoals alle honden van zijn ras is de Brabantse Griffon een speelse en vrij ongecompliceerde kerel. Hij past zich aan de meest uiteenlopende situaties aan en is zowel geschikt voor het leven in de stad als op het platteland..

Petit Brabancon
De petit Brabançon (Pixabay)

Schipperke

Het Schipperke is beweeglijk en heeft veel kenmerken van grote hondenrassen. Hij kan gemakkelijk het huis en het erf bewaken en is enthousiast over veel hondensporten, zoals behendigheid of gehoorzaamheid. Ze zijn relatief gemakkelijk te trainen, omdat ze van nature attent, gehoorzaam en intelligent zijn.

Er is één belangrijk detail dat je in gedachten moet houden als je dit Belgische hondenras adopteert. In de Middeleeuwen was het de bedoeling dat Schipperkes zonder staart geboren werden. Deze genetische afwijking, die vandaag de dag nog steeds bestaat, wordt door verantwoordelijke hondenfokkers uitgesloten.

Schipperke hondenras
De Schipperke (Shutterstock)
Wellicht ook interessant:

Wat vond je van dit advies artikel?

Bedankt voor je feedback !

Bedankt voor je feedback !

Laat een reactie achter
Log in om een reactie te plaatsen