Sommige honden eten alles wat los en vast zit. Daarom is het belangrijk om als hondenouder te weten welke fruitsoorten honden wel en niet kunnen eten. Het ene stuk fruit kan een gezonde toevoeging zijn aan het dieet van een hond terwijl een ander soms zelfs levensgevaarlijk is! Hoe zit dat met druiven?
Mag een hond druiven?
Nee. Druiven in welke vorm dan ook zijn slecht voor honden. Vers, gedroogd, zonder pitten, geschild, in kleine of grote hoeveelheden. Het eten van druiven en rozijnen brengt ernstige risico's met zich mee voor de gezondheid van de hond, waaronder nierfalen. Dit kan leiden tot permanente nierschade, die wanneer deze niet behandeld wordt dodelijk zijn.
Waarom zijn druiven giftig voor honden?
Hoewel er niet veel bekend is over de redenen achter druiven- en rozijnenvergiftiging bij honden, bevestigen wetenschappers wel dat er een verband is met het vruchtvlees van de vrucht. Daarom zijn gedroogde druiven net zo giftig voor honden als verse - ongeacht of de vrucht geschild of pitloos is.
Zijn druiven giftig voor alle honden?
Sommige voedingsdeskundigen stellen dat druiven niet gevaarlijk zijn voor elke hond en dat de ernst van de vergiftiging van een hond na het eten van druiven afhangt van de leeftijd, het geslacht en de algemene gezondheidstoestand van het dier. Men mag er echter niet van uitgaan, zelfs al heb je een grote hond die in alle opzichten gezond is, dat deze immuun is voor de giftige effecten van druiven.
Geef je hond in geval van twijfel GEEN druiven van welke soort dan ook en als je druiven in huis hebt, probeer deze dan altijd buiten bereik te houden. Slechts vier of vijf druiven zijn voldoende om plotseling nierfalen te veroorzaken en het leven van een kleine hond of middelgrote viervoeter te beëindigen!
Symptomen van vergiftiging door druiven bij honden
Binnen 12 uur na het eten van een druif of rozijn krijgt de hond last van braken en diarree. Andere symptomen zijn:
- Verlies van eetlust
- Anurie (volledig stoppen met plassen)
- Uitdroging
- Stinkende adem
- Lusteloosheid
- Oligurie (slechts een kleine hoeveelheid urine uitscheiden)
- Zweren in de mond
- Polydipsie (veelvuldig plassen)
- Toevallen
- Trillingen
- Slapheid
Wanneer de hond niet op tijd wordt gediagnosticeerd en/of behandeld, of wanneer de vergiftiging te acuut is om er iets aan te doen, zullen tussen 24 a 72 uur na het eten de druiven nierfalen optreden. Wanneer de nieren van de hond niet meer werken, zal de dierenarts meestal euthanasie aanbevelen, indien het dier nog niet is gestorven.
Mijn hond heeft druiven gegeten: wat moet ik doen?
Wanneer je vermoedt dat jouw hond druiven heeft gegeten neem dan meteen contact op met jouw dierenarts of bel de dierenambulance op 0900-0245.
Probeer je hond nooit zelf te laten braken, tenzij onder (telefonische) begeleiding van de dierenarts. Veel tips die je op het internet vindt om je hond te laten braken kunnen juist meer schade veroorzaken. Probeer daarom nooit dingen zelf uit zonder advies van jouw dierenarts in te winnen.
Behandeling van druivenvergiftiging
Reiniging van de maag en darmen van de hond is de eerste prioriteit, want hoe sneller de giftige stoffen kunnen worden weggespoeld, hoe groter de kans dat de hond overleeft. De hond kan ook medicijnen toegediend krijgen via een intraveneus infuus om te plassen in een poging de giffen weg te spoelen en de nieren aan het werk te zetten. In extreme gevallen van druiven- en rozijnenvergiftiging kan het echter zijn dat de nieren van de hond al niet meer functioneren. In deze gevallen wordt dialyse overwogen.
Als de nieren van de hond niet meer werken en ook dialyse geen haalbare optie meer is, zal de dierenarts je adviseren de hond op humane wijze te laten euthanaseren.
Het vermijden van druiven- en rozijnvergiftiging
Houd druiven en rozijnen ten alle tijden uit de buurt van jouw hond. Of het nu gaat om verse druiven, krentenbollen of sultana’s. Zorg dat de druiven en rozijn of producten waarin deze verwerkt zijn ver bij je hond vandaan blijven. Honden kunnen niet inschatten wat wel of niet goed voor hen is en het is dan ook de verantwoordelijkheid van de hondenouder dat de viervoeter zichzelf niet per ongeluk vergiftigd!
Mag mijn hond... eten?
