Blaffen als communicatiemiddel
Blaffen is naast lichaamstaal en het verspreiden van geuren, een belangrijk communicatiemiddel voor je hond. Honden leven in groepen, die roedels worden genoemd. In het wild bestaat een roedel alleen uit honden, maar de huishond leeft in roedels waar ook mensen deel van uitmaken. Als je samenleeft met anderen, is onderlinge communicatie belangrijk. Door te blaffen kan een hond met anderen communiceren, zelfs wanneer de anderen niet opletten of niet eens in dezelfde ruimte zijn. Heel handig!
"WOEF!" Wat betekent dat?
Het mag wel duidelijk zijn dat honden geen verschillende woorden gebruiken, om zichzelf duidelijk te maken. Toch zegt niet iedere blaf hetzelfde. Honden blaffen op verschillende toonhoogtes en kunnen het blaffen lang aanhouden of alleen af en toe een blaffen. Ook kunnen ze het blaffen afwisselen met janken of grommen. Deze verschillende manieren van blaffen zeggen vooral iets over de behoefte en gemoedstoestand van de hond.
De blaf van je hond ondertitelt
Laten we de verschillende blaffen nader onderzoeken. Met een beetje oefenen, weet jij binnenkort wat je hond je te vertellen heeft!
Blaffen uit enthousiasme
Honden kunnen blaffen omdat ze vrolijk en opgewonden zijn. Veel honden blaffen wanneer ze naar hun favoriete training gaan, hun verzorger zien of wanneer ze met die leuke buurhond mogen spelen. Je zult dan korte en vooral hoge geluiden horen.
Kijk ook goed naar de lichaamstaal als je twijfelt wat een blaf betekent. Een vrolijke blaf zal vaak gecombineerd worden met een ontspannen, kwispelende staart. Misschien springt je hond wel op van enthousiasme of maakt je maatje een spelboog naar een andere hond. Je hond nodigt de ander met deze blaf uit, om in contact te komen of te blijven.
Blaffen om aandacht op te eisen
Laat je hond een paar blaffen achter elkaar horen met daarna een pauze? En blijft de toon ongeveer hetzelfde (middel tot hoog)? Dan heb je kans dat je maatje jouw aandacht wil afdwingen. Niet zelden zal je dit gedrag zien, terwijl je hond je hoopvol aankijkt. Misschien ligt er zelfs al een bal voor je voeten klaar. Ahh toe, gooi dan!
Ook wanneer je tijdens het wandelen stopt, of gedurende een training even geen aandacht voor je hond hebt, kan het zijn dat je maatje het te lang vindt duren. De kans is groot dat hij of zij dan probeert je aandacht op te eisen door te blaffen. Ga je (uiteindelijk) op het verzoek van je hond in door aandacht te gegeven of zelfs te spelen, dan is de missie geslaagd! Het blaffen heeft gewerkt, dus je hond zal vaker gaan blaffen voor aandacht.
Blaffen door negatieve stress & verveling
Honden blaffen ook als ze gefrustreerd en/of gestrest zijn. Ze moeten dan even stoom afblazen en hopen dat het blaffen er ook voor zorgt dat (iemand) hun probleem oplost. Dit is bijvoorbeeld het geval wanneer je maatje graag iets wil, maar hij of zij hierin belemmerd wordt. Je hond ziet iets buiten, maar de deur zit dicht. Tijden het wandelen wil je hond ergens naartoe lopen, maar de lijn is niet lang genoeg. Ook honden die liever niet alleen thuis zijn, kunnen geluid maken. Je hoort een hoge blaf, die regelmatig wordt herhaald. Tussendoor kan je hond janken en piepen. Sommige honden – met name de poolhonden zoals de Husky en oertypen – gaan zelfs huilen. Signalen die bevestigen dat je hond negatieve spanning ervaart, zijn onder andere rechtopstaande haren op de rug (borstelen), gapen en het laten zien van oogwit.
Soms laten honden juist een monotone, lage blaf horen, met grote tussenpozen. Dit zie je vooral bij honden die niet direct het gevoel hebben dat hun probleem wordt opgelost. Deze blaf lijkt meer te maken te hebben met stereotype gedrag. Je ziet het vaak bij honden die langdurig in een kennel verblijven. Stereotype gedrag zet hormonen in werking, die een rustgevend effect hebben op de hond.
Blaffen door ongemak
Een hond kan ook blaffen vanuit ernstige ongemak of angst. Dit zie je onder andere bij honden die niet alleen thuis kunnen zijn, omdat ze bang zijn. Maar ook honden die pijn hebben of angstig een uitweg zoeken om ergens voor te vluchten, kunnen dit geluid laten horen. Je hoort dan hele hoge, korte blafjes snel achter elkaar. Vaak wordt het blaffen afgewisseld met piepen en janken. Aan de lichaamshouding van je hond valt te zien dat je maatje zich zo klein mogelijk probeert te maken. Af en toe zie je honden ook werkelijk zoeken naar een mogelijkheid om te vluchten.
Blaffen om te waken en verdedigen
En dan de blaf om indringers de stuipen op het lijf te jagen. Zo blaffen veel honden als de deurbel gaat. Deze is misschien wel het makkelijkst te herkennen. Je gevoel vertelt je dat je beter niet dichterbij kunt komen en dat is precies wat de hond probeert te zeggen. Deze waak- en verdedigingsblaf wordt gebruikt om het erf te bewaken, maar ook ter ‘bescherming’ van voorwerpen, voedsel of een lid van de roedel. Ook kan de hond zichzelf willen verdedigen. Deze blaf is veel lager dan de voorgaande blaffen. De hond blaft meerdere keren achter elkaar, net zolang totdat de indringer ver genoeg verwijderd is. Ook de lichaamstaal van de hond nodigt je niet uit om te aaien. Een hond die zijn ‘werk’ serieus neemt, kan zelfs zijn tanden laten zien en grommen.
Hoewel de honden die dit gedrag laten zien heel stoer overkomen, zijn ze niet altijd zo dapper. Een hond die bang is, kan met deze verdedigingsblaf een ander proberen af te schrikken. Vooral wanneer een hond geleerd heeft dat dit werkt, kan er een soort vals zelfvertrouwen ontstaan: als ik maar stoer doe, doen ze mij niets!
Blaffen om alarm te slaan
Een hond kan ook blaffen om anderen te alarmeren. Dit gebeurd soms heel subtiel. Eén korte, zachte en lage blaf kan er al voor zorgen dat je hond de rest van de roedel alert maakt op mogelijk gevaar. Dat gevaar hoeft overigens niet heel gevaarlijk te zijn, zolang je hond er maar zijn of haar bedenkingen bij heeft. Een standbeeld, kan al een goede aanleiding zijn. Door de aandacht te richten op het ‘verdachte’ onderwerp, zien anderen waar de hond het over heeft. Samen sta je sterker!
Waarom blaffen honden naar mensen?
Het zal je niet verbazen dat je hond enthousiast blaft, wanneer je thuiskomt of als jullie een leuke, bekende tegenkomen. Maar waarom blaffen ze ook naar onbekende mensen op straat? Grote kans dat je hond deze personen een beetje spannend vindt. Vooral wanneer je hond een keer een slechte ervaring heeft opgedaan met een persoon, kan het zijn dat mensen die enigszins op deze persoon lijken, uit voorzorg ‘weggejaagd’ worden. Als diegene doorloopt, heeft je hond succes gehad! De volgende keer zal je maatje het gevaar opnieuw weg blaffen. Zodra je hond dit gedrag vertoont en je hier niets mee doet, is het later erg moeilijk dit ongewenste gedrag af te leren.
Blaffen naar vreemden
Sommige honden vinden ook het onbekende al spannend. Je merkt dan dat ze vooral reageren op mensen die kenmerken hebben, die afwijken van dat wat ze gewend zijn. Iemand is bijvoorbeeld langer of breder, of heeft een andere huidskleur dan je hond gewend is. Ook als iemand minder soepel loopt, opvallende kleding draagt of bijvoorbeeld een hoed op heeft kan dit een reactie opleveren.
Om het blafgedrag naar mensen te voorkomen en af te leren, laat je je puppy tijdens de socialisatie aan veel verschillende mensen wennen. Is je hond al wat ouder en hier gevoelig voor, probeer dan de aandacht van je hond te vragen, op het moment dat je aan de lichaamstaal van je hond ziet dat je maatje iets opmerkt. Je noemt bijvoorbeeld de naam van je hond, zodra je ziet dat zijn of haar oren spitsen en de blik op iemand gericht is. Richten de ogen zich nu op jou, beloon je hond dan! Zo leer je je maatje dat het niet blaffen en de aandacht op jou richten, het meeste oplevert.
Luisteren naar je hond
We kunnen concluderen dat onze viervoeters ons veel te vertellen hebben. Het is goed om je hierin te verdiepen als verzorger. Op deze manier weet je wat er in het koppie van je hond omgaat. Door hier op de juiste manier mee om te gaan, kun je ervoor zorgen dat je hond lekker in zijn of haar vel zit. Ook kun je overmatig blaffen op deze manier voorkomen of afleren.