De 'Overtoun bridge' staat in verbinding met het gelijknamige landhuis Overtoun House en werd ergens halverwege de negentiende eeuw gebouwd nabij het stadje Dumbarton. Honderden jaren later is het kasteel vergeten, maar de brug houdt de Schotse hondenliefhebbers in de greep.
Blindelings van brug gesprongen
Een van die hondenliefhebbers is Paul, die aan het tijdschrift Revu zijn verhaal deed. “De meeste inwoners van Dumbarton komen hier graag, hondenbaasjes iets minder graag”, zei Paul, zijn huis staat vlakbij de brug. “Ik laat mijn hond er geregeld uit, maar zodra we de brug naderen, lijn ik hem aan. Mijn hond is te klein om over de richel van de brug te springen, maar je moet het lot niet tarten". Maar veel andere hondenuitlaters weten van niets. Alice Trevorrow ligt er nog wakker van. Haar jachthond Cassie, een springerspaniël, raakte onrustig toen ze de Overtoun Bridge naderde. Cassie liep recht op de brug af, alsof ze iets gezien had. Ineens sprong ze naar beneden. De hond kwam er met de schrik en een schrammetje vanaf, ze brak zelfs geen botten. “Maar er is iets sinisters aan de hand. Ze gedroeg zich niet als zichzelf”, zei Trevorrow. In 2004 maakte Kenneth Meikle iets soortgelijks mee. Ontspannen wandelde hij over de brug met zijn familie en zijn golden retriever toen de hond plots ontsnapte en blindelings van de brug sprong. Ook deze hond overleefde de sprong, maar hij zal nooit meer dezelfde zijn, vertelde Meikle later.
Mysterieuze witte dame
Zo sprongen, telden buurtbewoners, er minstens driehonderd honden naar beneden. Volgens de lokale media zijn het er zelfs twee keer zoveel. Feit is dat vijftig honden hun sprong niet overleefden. Iedereen is in de greep van die ene vraag:. Waarom springen honden met z’n allen van die ‘zelfmoordbrug’? Sommige inwoners verhalen met verve over de 'Witte Dame’ van Overtoun', de weduwe van John White, baron en vroegere eigenaar van het kasteel Overtoun House. John White stierf op 65-jarige leeftijd - niet heel jong voor die tijd - maar zijn veel jongere vrouw bleef alleen achter. Ze zou het verdriet nooit hebben kunnen verwerken “Sindsdien is ze hier blijven spoken”, aldus Paul Owens, een Schotse godsdienstleerkracht. En blijkbaar vindt de ‘Witte Dame’ het plezierig als honden van de brug springen.
Geur
Er circuleert ook een tweede verklaring die niets met raadselachtige kastelen en verdrietige vrouwen te maken heeft. Wetenschappelijk gezien zou het goed kunnen zijn dat veel honden van de brug springen omdat ze de geur van wilde dieren ruiken. Rond de Overtoun Bridge wonen namelijk veel wilde dieren zoals muizen en nertsen, vanwege de rivier die onder brug stroomt en het omliggende bos. Honderen reageren sterk op geuren, dus dat zou tot een sprong kunnen leiden. Zeker vanwege de muurtjes aan de rand van de brug. Wat er zich achter die muurtjes bevindt kunnen honden in veel gevallen niet zien, dus worden ze na hun sprong vermoedelijk verrast door de diepe kloof.
