Pyreneese Herdershond

De Labrit, een andere benaming voor de Pyreneese Herdershond, is een energieke hond die soms ietwat te enthousiast is. Met een goede opvoeding is deze hond een ideale vriend voor jong en oud.

Deze herdershond is dol op spelen met kinderen.

De Pyreneese Herdershond is absoluut geen rustige hond. Dit levendige, actieve ras moet alle energie kwijt kunnen om te voorkomen dat de hond lastig wordt.

Deze bijzonder slimme, kleine hond is dol op het bedenken van trucs om ongemakkelijke situaties te voorkomen. Daarnaast heeft deze herdershond een ijzeren discipline en is de Pyreneese Herdershond net zo geschikt als werkhond als veel grote honden.

Jagen is duidelijk niet iets wat de Pyreneese Herdershond leuk vindt. Toch heeft dit ras nog steeds een jachtinstinct, wat kan worden versterkt door het spelen van bepaalde spelletjes.

De Pyreneese Herdershond is vaak wat gereserveerd tegenover vreemden. Dit hondenras zal niet snel nieuwe mensen vertrouwen. Wanneer de hond niet van jongs af aan goed gesocialiseerd is, kan de Pyreneese Herder tekenen van agressie gaan vertonen.

Uiteraard worden overdreven angstige of agressieve honden uitgesloten van de officiële norm. Maar helaas zijn er nog steeds veel verzorgers die het belang van een goede socialisatie niet inzien en daarmee hun hond sociaal onstabiel maken.

Oorspronkelijk kan de Pyreneese Herdershond goed initiatief nemen. Van oudsher werkte deze hond een flink eind van de verzorger vandaan. Inmiddels kan dit ras nog steeds vrij veel initiatief nemen maar blijft de hond volledig toegewijd aan de verzorger.

Als de hond goed getraind wordt in alleen thuisblijven, kan deze herdershond redelijk goed omgaan met de afwezigheid van de verzorgers. Wel blijft het belangrijk dat dit niet te vaak en niet te lang gebeurd.

De Pyreneese Herdershond heeft regelmatige stimulatie nodig om zich optimaal te voelen. Verveling is dan ook de ergste vijand van dit ras. Daarom is het een goed idee om genoeg speelgoed in huis te hebben zodat de hond zichzelf kan vermaken tijdens de afwezigheid van de verzorgers.

De Pyreneese Herdershond is van nature zowel koppig als gevoelig, wat deze hond niet de meest volgzame herdershond maakt.  Wanneer verzorgers te laks of tolerant zijn, verandert de Pyreneese herder in een demonische kleine hond die alleen doet wat nodig is. Om de beste resultaten te krijgen is het belangrijk dat verzorgers standvastig en zacht blijven. Wanneer de hond inderdaad goed opgeleid is, zal de herder maar al te graag de verzorgers gehoorzamen.

Zodra de puppy in huis komt, is het belangrijk om leefregels in te stellen. Dit voorkomt het ontwikkelen van slechte gewoonten.

Ten slotte is het belangrijk om te weten dat het trainen van deze hond alleen echt goed gaat wanneer de verzorgers voldoen aan de verschillende behoeften van de herdershond. Wanneer de energie niet enigszins wordt gekanaliseerd, zal de herdershond niet snel meewerken.

De Pyreneese Herdershond blaft graag en doet dit dan ook vrij vaak. Dit kan vermoeiend zijn en daarom is het belangrijk om goed om te gaan met de enorme energie van deze hond. Een goede, respectvolle opvoeding en goede voldoening in de behoeften van de herdershond zal het geblaf niet te overdreven worden.

Het gebrek aan wandelingen kan ervoor zorgen dat de Pyreneese Herdershond uit zichzelf wild wordt. Verveling en het gebrek aan stimulatie kunnen leiden tot weglopen.