Voor Marga uit Hellum begon de dag zoals zovelen: met haar twee honden een frisse wandeling maken in het Adriaan Tripbos. Een jong natuurgebied met heide, bos, brede paden – en plekken waar honden vrij mogen loslopen. Maar wat begon als een fijne ochtend, eindigde in pure paniek.
“Hij schoot ineens het bos in… en kwam niet meer terug.”
Haar hond Tommie, een kleine Jack Russell, verdween. Zijn neus achterna, zijn oren dicht. Anderhalf uur lang riep ze hem, floot ze, zocht ze tussen de struiken. Zonder resultaat.
Een verhaal dat ineens werkelijkheid werd
Uitgerekend die dag liep boswachter Beppie van der Sluis door het gebied, voor een reportage over hondenregels in het bos. Ze werd aangesproken door een bezorgde Marga, die het zichtbaar niet meer wist.
De timing was schrijnend én toevallig. Wat normaal een verhaal over ‘loslopende honden’ zou worden, kreeg nu een gezicht. “Zo vaak gebeurt dit,” vertelde Beppie. “Honden gaan er vandoor, vaak zonder kwade bedoelingen. Maar het kan misgaan – voor het dier én voor de natuur.”
Tommie, de kleine jager in jachtmodus
Tommie was in geen velden of wegen te bekennen. Het bos was nat, de paden verlaten, en als een Jack Russell in jachtmodus komt… dan telt geen naam meer.
“Ik kom hier al acht jaar, maar dit hebben ze nog nooit gedaan,” verzuchtte Marga. Slechts één van haar twee honden was teruggekomen. Tommie bleef weg.
En dan ineens… dat trillende, natte lijfje
Na het interview, net toen Beppie liet zien waar honden mogen zwemmen, gebeurde het onverwachte: tussen de bomen stond een klein, trillend hondje. Verregend, verdwaald – en heel alleen.
“Tommie?” fluisterde Beppie.
De hond keek om. En bleef staan. Even later zat hij warm en veilig in hun armen.
Een onverwachte hereniging tussen de bomen
Met Tommie op de arm werd Marga weer opgespoord. Ze liep nog altijd zoekend door het bos. Toen ze haar hondje zag, kon ze alleen nog maar haar handen voor haar mond slaan. Tranen in haar ogen.
“O, wat ben ik blij. Echt, dank jullie wel!”
Kaas als geheime reddingsactie
Boswachter Beppie had na afloop nog een gouden tip: “Neem iets mee waar je hond gek op is. Roep dat als ze wegrennen. De hond van mijn vriendin komt altijd terug op het woord ‘kaas’.”
Soms is een stukje kaas dus genoeg om een groot avontuur te stoppen, voordat het écht misgaat.
