Die ochtend, in Saint-Petersburg, Florida (Verenigde Staten), deed Luna zoals gewoonlijk: een kort rondje in de tuin voordat ze naar huis ging. Maar er was iets mis. De piepkleine 2-jarige Chihuahua schoot onder het bed en maakte vreemde keelbewegingen.
Bezorgd probeerde haar baasje Carolyn Knight de Heimlich-manoeuvre. Maar er kwam niets uit. Luna ademde wel, maar bleef zich vreemd gedragen. Carolyn vermoedde een vastzittend voorwerp en bracht haar met spoed naar de dierenarts, samen met haar zoon. Toch brachten de onderzoeken niets overtuigends aan het licht. Terug thuis begon Luna zich te verstoppen en weigerde te eten.
Een levensreddende operatie te duur
Gezien de verslechtering van Luna's toestand, adviseerde de dierenarts een verkennende buikoperatie. Maar de offerte was onbetaalbaar voor haar familie. Carolyn barstte in tranen uit bij de gedachte haar geliefde hond niet te kunnen helpen.
Hoewel de operatie de enige oplossing was om haar te redden, stelde de dierenarts haar een alternatief voor: de hond legaal afstaan aan een stichting die alles zou regelen. De hond werd vervolgens opgevangen door Jaime McKnight, oprichtster van opvangcentrum Pawlicious Poochie Pet Rescue. Luna leed enorm en braakte zodra men probeerde haar te voeren. Dankzij donaties financierde de stichting de chirurgische ingreep.
Een onwaarschijnlijke oorzaak
De operatie vond plaats zonder precies te weten wat men zou aantreffen. Carolyn had vermeld dat haar buurman een mangoboom had die over haar tuin hing. Ze vermoedde dat Luna een mango had ingeslikt. Maar noch een pit, noch een obstructie was zichtbaar op de röntgenfoto.
De buikoperatie leverde niets op en Luna's toestand verslechterde. Een ander, nauwkeuriger onderzoek werd vervolgens voorgeschreven en de beelden werden doorgestuurd naar een specialist. Daar verdween het mysterie: de mangopit werd eindelijk gevonden… horizontaal vastzittend in de keel van de hond.
Toen begon een ware race tegen de klok om Luna te redden. Jaime McKnight bracht Luna over naar een gespecialiseerde dierenarts voor een spoedendoscopie. De operatie was riskant, maar Luna overleefde. De pit werd verwijderd en de hond kwam weer op krachten. Diezelfde avond begon ze weer te eten.
Een gelukkig einde
Carolyn Knight was opgelucht met het goede nieuws, maar kapot van de afwezigheid van Luna, naar wie ze regelmatig informeerde. Dankzij de begeleiding van het opvangcentrum kon Carolyn de nodige garanties bieden om Luna opnieuw te adopteren: stabiele huisvesting, veterinaire opvolging, minimaal budget. Het opvangcentrum stemde ermee in haar de hond twee weken na de ingreep terug te geven.
Het verhaal, online gedeeld, raakte veel internetgebruikers die de snelle reactie van de stichting prezen.
