Osslo heeft pech. Op 7-jarige leeftijd heeft hij verschillende beproevingen doorstaan en is hij onder andere opgevangen door een vereniging, in de hoop eindelijk een echte tweede kans in het leven te krijgen.
Helaas werd de mooie hond begin maart 2025 getroffen door een osteosarcoom (een kwaadaardige bottumor) en moest hij een amputatie ondergaan. Hoewel hij al meer dan een jaar op een familie wachtte, moet Osslo nu zo snel mogelijk uit de onverschilligheid gehaald worden, want hij heeft misschien niet veel tijd meer.
Een zeer knuffelige en mensgerichte hond
Ondanks de tegenslagen heeft Osslo altijd vooruit willen gaan en heeft hij zich goed aangepast aan zijn handicap. Momenteel is hij in topvorm, maar deze agressieve kanker heeft zijn levensverwachting verkort: hij zal in het beste geval misschien nog twee of drie jaar leven. De tijd dringt!
Osslo is geen druktemaker. Hij is rustig, zindelijk en sloopt niets. Gewoon... aanwezig. Elke dag weer is hij een stille metgezel, tevreden met een beetje nabijheid. Hij zoekt geen aandacht, maar vindt die toch, gewoon door wie hij is. En wie hem leert kennen, merkt al snel: hij is gek op mensen. Jong, oud, het maakt hem niets uit. Hij sluit iedereen in zijn hart. Aan de lijn loopt hij keurig mee, gehoorzaam en trouw – totdat er een ree opduikt in de verte. Dan zie je de oude drift nog even opflakkeren. En dat hij maar drie poten heeft? Dat lijkt hij zelf allang vergeten te zijn.
Hij is vol leven, geniet van wandelen, spelen en, misschien nog het meest, autoritjes, waarbij hij vol verwachting naar buiten tuurt. Maar Osslo is ook kwetsbaar. Hij hecht zich snel, soms té snel. Alsof hij bang is je kwijt te raken als hij je niet in de gaten houdt. Hij plakt zich aan je vast en heeft moeite met loslaten. Voor hem is het niet vanzelfsprekend dat mensen blijven. Daarom bloeit hij op bij mensen die er echt zijn, bij wie hij mag meekomen, mag liggen, mag horen: jij hoort erbij. Eén nadeel? Hij is slim. Véél te slim. Hij weet hoe deuren werken, weet wat hij wil. En wat hij het liefst wil, is gewoon bij je zijn. In een huis met een tuin waar hij in de zon kan liggen, de wereld zachtjes voorbij laten gaan.
Osslo is in Frankrijk en misschien iets te ver weg om te gaan halen. Er zijn echter vele honden in Nederland die net zo veel hulp nodig hebben. Adopteer jij een hond en geef je hem een 2de kans?
