Aanvankelijk wist niemand waarom de nieuwe familie besloot haar terug te brengen. De hond zag er gezond en goed verzorgd uit, zij het een beetje triest.
Pas een bezoek aan de dierenarts bracht de pijnlijke waarheid aan het licht: bij het teefje werd een ernstige, progressieve ziekte vastgesteld die in de toekomst dure behandelingen en speciale zorg zou vereisen.
Gebroken harten, maar ook een sprankje hoop
De diagnose kwam voor de vrijwilligers als een donderslag bij heldere hemel. Ze wisten dat het vinden van een thuis voor een hond met zo'n gezondheidsprobleem een enorme uitdaging zou zijn. Toch besloten ze alles op alles te zetten om haar een kans te geven op een gelukkig leven, zelfs als dat maanden, of misschien wel jaren wachten betekende.
In het asiel won het teefje snel de sympathie van de medewerkers. Ze was zachtaardig, zocht contact met mensen en liet zich graag aaien. De vrijwilligers begonnen haar verhaal te delen op sociale media, in de hoop dat er ergens iemand gevonden zou worden die haar ondanks de diagnose zou liefhebben.
En hoewel de weg naar adoptie lang zal zijn, is het teefje niet alleen gelaten. Vandaag heeft ze mensen aan haar zijde die vechten voor haar toekomst, en elke dag is voor haar een nieuwe kans om weer in de mens te geloven.
