Een kat tussen honderden stenen, dobberend op het IJsselmeer, kilometers verwijderd van huis – het klinkt als een filmscène, maar voor Bella en haar baasjes was het bittere realiteit. De 14-jarige kat uit Utrecht was al sinds 5 mei spoorloos. Maar op vrijdagmiddag kreeg dierenambulance De Meren een belletje dat alles veranderde.
“Hallo, met Peter. Het is misschien een beetje een gek verhaal, maar ik heb hier een kat aan boord.”
Een vreemd telefoontje… vanaf het water
Dierenambulance-medewerkster Simone van Looijenga was wel wat gewend, maar dit telefoontje was uniek. Schipper Peter had zijn schip – een stenenstorter – op donderdag nog in het Amsterdam-Rijnkanaal bij Kanaleneiland gehad. Een dag later dobberde hij al tientallen kilometers verder op het IJsselmeer… met een harige verstekeling aan boord.
Simone en haar collega Geartsje reden direct naar de locatie. Wat ze aantroffen: een angstige, onrustige kat diep in het ruim van het schip, tussen honderden keien. Geen chip, geen naam, geen idee hoe lang ze al aan boord zat. “Ze was duidelijk overstuur,” vertelt Simone. “En op haar leeftijd – 14 jaar – is dat geen kattenkwaad meer.”
Bella geeft zich niet zomaar gewonnen
Dat het om een pittige tante ging, bleek snel genoeg. Bella liet zich niet lokken met voer en alle pogingen om haar op te tillen eindigden in krabben, blazen en ontsnappingspogingen. Geartsje hield er een paar flinke krassen aan over. “Uiteindelijk hebben we haar met een vangnet moeten pakken,” zegt Simone. “Ze was moe, bloedde een beetje aan haar nageltjes en zat onder de teken.”
Na een intensieve reddingsactie van ruim twee uur konden de dierenambulancemedewerkers haar eindelijk in veiligheid brengen.
Online speurtocht leidt tot onverwachte match
Pas na de vangst kwam het mysterie in beweging. Op basis van haar vindplaats – en het feit dat het bij Kanaleneiland-Zuid was begonnen – gingen Simone en haar collega op zoek naar vermiste katten uit de regio. Al snel stuitten ze op een oproep over Bella. De eigenaren reageerden verbijsterd: ze hadden de hoop allang opgegeven.
“Dat je kat na weken opduikt op een schip op het IJsselmeer… wie bedenkt zoiets?” zegt Simone.
De hereniging: van krabben naar kopjes
De volgende ochtend stond het baasje al op de stoep bij de dierenambulance in Lemmer. Bella, die tot dan toe fel had gereageerd op elk menselijk contact, ontspande zichtbaar toen ze haar vertrouwde mensen rook. “Het blazen hield op, ze gaf kopjes, begon te spinnen – en kroop zelfs op schoot bij Geartsje.”
Alsof ze na haar avontuur zelf ook wel toe was aan rust.
Geen uitzondering, wel bijzonder
Toch is Bella’s verhaal geen complete uitzondering. “We hebben katten teruggebracht uit Zwitserland en Duitsland,” vertelt Simone. “Maar een kat in een stenenstorter midden op het IJsselmeer? Dat blijft bizar.”
Hoe ze aan boord is gekomen, blijft onduidelijk. Mogelijk is ze op het schip gesprongen terwijl het nog aangemeerd lag bij Kanaleneiland. De rest is geschiedenis.
Waarom het altijd katten zijn die zulke dingen meemaken? Simone moet lachen: “Het zijn nu eenmaal eigenwijze beesten. Ze kruipen overal op en in. Dat is soms lastig – maar levert ook de mooiste verhalen op.”
