Een opluchting waar al een jaar lang naar werd uitgekeken. In juni 2024 begon er in Eure, Frankrijk, over een hond gepraat te worden.
Aan het einde van een weg, in een woonwijk van deze kleine gemeente met ongeveer 4.000 inwoners, zat een Mechelse herder dag en nacht vast aan een caravan, in absolute eenzaamheid. Zo vastgehouden door zijn baasje, die hem slechts een paar keer per week bezocht, wekte het dier al snel de medelijden op van de buurtbewoners, die zich steeds meer zorgen maakten over het lot van deze arme hond.
Niemand slaagt erin hem uit deze situatie te halen
Het was geen verrassing dat de hond erg ongelukkig was in dit sombere leven. De Mechelse herder, Oups, huilde onophoudelijk en maakte de inwoners van de gemeente steeds bezorgder. Aanvankelijk waren het vooral de directe buren van de caravan die zijn noodkreten opmerkten, maar al snel raakte steeds meer mensen betrokken bij zijn trieste situatie.
Volgens de verklaringen die in april door de media Actu.fr werden verzameld, probeerden veel buurtbewoners hulp te bieden om het dagelijks leven van de Mechelse herder te verbeteren en zochten ze ook naar een echte manier om een einde te maken aan zijn lijdensweg. Verschillende inwoners raakten gehecht aan het dier en brachten hem een bezoekje: als Oups zich niet in zijn lijn verstrikte, slaagde hij erin om bij het hek te komen voor een aai. Iemand anders haalde zelfs een tijdje restjes op bij de slager in de stad om de arme hond te voeren.
Er werden ook concrete stappen ondernomen door de inwoners om het dier uit deze twijfelachtige omstandigheden te halen: de gemeente werd op de hoogte gebracht van deze situatie en kwam meerdere keren langs, evenals de politie. Alleen werd het dier volgens de wet niet mishandeld: hij had een dak boven zijn hoofd, voedsel, water en een lijn van 3 meter, die als lang genoeg werd beschouwd. Zonder een vaststelling van aantoonbare mishandeling was het onmogelijk om Oups in beslag te nemen zonder de toestemming van het baasje.
Het baasje van het dier had in de kolommen van Actu.fr uitgelegd dat hij een plaatsing zocht voor zijn hond, maar dat hij geen resultaat boekte. In zijn getuigenis legde hij uit dat hij Oups had gekregen toen hij 2 maanden oud was, en dat alles goed ging, totdat hij in juni 2024 zijn baan verloor en gedwongen werd zijn huis te verlaten om in een appartement te gaan wonen. Volgens hem had de Mechelse herder zich niet aangepast aan deze verandering en had zijn baasje geen andere optie gevonden dan dit leven aan de lijn en deze caravan. Ondanks verschillende advertenties op Leboncoin, slaagde hij er niet in een nieuw gezin voor zijn hond te vinden en hoopte hij dus een huis te vinden om hem terug te nemen.
Uiteindelijk stemt hij ermee in zijn hond af te staan aan een organisatie
Na de mediatisering van de situatie van het dier nam de mobilisatie steeds meer toe en stemde het baasje van Oups er uiteindelijk mee in zijn hond af te staan aan de organisatie CAPPA, die zijn vertrek op 22 april 2025 kon organiseren.
Oups werd opgevangen door de SPA van Lorient en kreeg de nodige veterinaire zorg voor een toekomstige adoptie. Na een paar weken in het asiel te hebben doorgebracht, had de hond uiteindelijk het geluk om op zondag 11 mei geadopteerd te worden door een man uit Bretagne die Mechelse herders goed kent. Volgens de verklaringen van het SPA-team die door Actu.fr werden verzameld, verliep de eerste ontmoeting tussen Oups en zijn nieuwe baasje opmerkelijk soepel: de hond ging meteen naar deze man toe en er was een goede klik tussen hen.
Deze hond, die door de asielmedewerkers die in deze korte periode voor hem hebben gezorgd, wordt omschreven als erg lief en aanhankelijk, zal voortaan in een huis met tuin wonen, met een aanwezig en zorgzaam gezin, en hij zal nooit meer iets tekortkomen.
