Aangekomen met angst en een bolle Buik
Toen Melody voor het eerst bij Nicole werd opgevangen, was ze hoogzwanger en duidelijk op haar hoede. Alles leek haar te beangstigen — harde geluiden, nieuwe mensen, zelfs de meest alledaagse bewegingen. Het brak Nicole’s hart om haar zo angstig te zien, maar ze besloot Melody een veilige plek te bieden.
De nacht voor de geboorte
De avond voor de bevalling werd Melody onrustig. Ze wilde niet eten, een teken dat het moment dichterbij kwam. De volgende ochtend ademde ze zwaar. Dat was voor Nicole het teken om bij haar te blijven. Ze installeerde zich naast Melody en bleef aan haar zijde terwijl de puppy's één voor één geboren werden.
Tien wondertjes
Tot vier uur in de middag duurde de bevalling, en Melody deed het fantastisch. “Ze wist precies wat ze moest doen,” vertelt Nicole. “Ik kreeg de indruk dat ze al eerder puppy's heeft gehad." In totaal bracht ze tien puppy's ter wereld en ontpopte ze zich tot een zorgzame, toegewijde moeder. Nicole fluisterde haar geruststellende woorden toe: dit zou haar laatste nestje zijn.
Tijd voor Melody zelf
Nadat de pups zes tot acht weken bij hun moeder hadden kunnen blijven, kwam de focus op Melody zelf te liggen. Samen met hondentrainer John begon ze aan haar eigen proces van herstel en groei. Die training veranderde alles. Melody begon te ontspannen, zichzelf te laten zien en zelfs een beetje ondeugend te worden.
De angstige blik in haar ogen maakte plaats voor een nieuwsgierige, blije uitdrukking. “Ze is nu zó speels en grappig,” zegt Nicole. “Ik ben zó trots op haar. Ze gaat echt iemand heel gelukkig maken.”
Melody is klaar voor een nieuw hoofdstuk — één waarin ze niet langer hoeft te overleven, maar gewoon mag léven.
Bekijk hier de video:
