In woonzorgcentrum Paradijs in Lier is het de laatste weken allesbehalve stil. Midden september beviel zorghond Miavan vier piepkleine puppy’s: Yure, Yade, Yasmijn en Yulia. De moederhond is al jaren de lieveling van de bewoners, maar dit keer bracht ze iets extra’s mee: een golf van liefde, leven en vrolijk geblaf.
Zorgcoördinator Peter Van Ransbeeck glundert als hij over het project vertelt. “We geloven hier heel sterk in de kracht van dieren in de zorg,” legt hij uit. “Ze brengen rust, structuur én betekenis. En wat is er mooier dan samen voor jonge dieren zorgen?”
Bewoners worden ‘bomma’s en tantes’ van de pups
De puppy’s brengen dagelijks een bezoek aan de bewoners — en dat zorgt voor onvergetelijke momenten.
“Toen de pups geboren werden, zei ik: ‘Ik ben bomma geworden!’,” lacht bewoonster Krystina (75) trots.
Samen met haar medebewoners Viviane (80) en Mariette (76) neemt ze de opvoeding serieus. “Wij zijn de tantes van de hondjes,” zegt Viviane. “We geven ze eten, spelen en knuffelen. Het brengt zóveel leven in huis.”
Mariette voegt eraan toe: “Ik heb vroeger twee poedeltjes gehad. Als ik niet oplet, neem ik er eentje mee naar mijn kamer!” (lacht)
Meer dan knuffels: de kracht van betekenisvol zorgen
Volgens Peter gaat het project verder dan alleen schattige momenten. “De puppy’s maken deel uit van een groter zorgconcept. Veel bewoners bloeien open wanneer ze een taak krijgen die er écht toe doet. Het brengt structuur, beweging en vooral: een gevoel dat ze nog iets kunnen betekenen.”
De geboorte van de pups werd zelfs gevierd met suikerbonen en een geboortetafel, alsof het om echte baby’s ging. “Iedereen leefde mee,” vertelt Peter. “Het gaf zoveel warmte in huis.”
Afscheid met een glimlach en een traan
Wanneer de pups oud genoeg zijn, verhuizen ze naar hun nieuwe baasjes. Maar het afscheid wordt niet zomaar een dag als alle andere.
“De opbrengst van de verkoop gaat naar een afscheidsfeest, waar bewoners en nieuwe eigenaars elkaar ontmoeten,” zegt Peter. “Zo kunnen ze op een mooie manier afscheid nemen.”
Droom van een opleidingscentrum voor zorghonden
Peter kijkt al verder. Zijn droom? Een opleidingscentrum voor zorghonden binnen het woonzorgcentrum zelf. “Stel je voor: bewoners die meehelpen aan de opleiding van honden die later andere mensen gaan helpen. Dat zou fantastisch zijn.”
En terwijl Yure, Yade, Yasmijn en Yulia vrolijk kwispelen tussen de rolstoelen en wandelstokken, is één ding duidelijk: soms is de mooiste zorg gewoon… een klein pootje op je schoot.
