Duke, een lieve hond, leefde een gelukkig leven met zijn familie. Omdat zijn baasje militair was, was de hond gewend aan verhuizen naar verschillende landen, waaronder Duitsland, voordat hij terugkeerde naar de Verenigde Staten, het thuisland van zijn baasjes.
Na een missie in Europa keerde het hele gezin terug naar de VS om hun oude leven weer op te pakken. Echter, het baasje werd al snel weer opgeroepen voor een nieuwe missie in Duitsland, wat een snelle verhuizing betekende.
Deze situatie was onverwacht en Duke voldeed niet aan alle voorwaarden om de Atlantische Oceaan over te steken. Met pijn in hun hart brachten zijn baasjes hem naar de Lynchburg Humane Society, in de hoop hem snel weer op te kunnen halen na deze plotselinge overplaatsing.
Maanden verstrijken, zijn baasjes keren niet terug
Hoewel Duke van streek was door de afwezigheid van zijn baasjes, raakte hij gewend aan het personeel van het asiel en was hij altijd erg vriendelijk. Hoewel het baasje van Duke constant contact hield met het asiel, was hij nog steeds niet in staat om hem op te halen. Na twee maanden besloot het asiel Duke ter adoptie aan te bieden, omdat hij daar niet voor onbepaalde tijd kon blijven.
De maanden gingen voorbij en Duke vond geen nieuw gezin. Aan de andere kant van de oceaan bleef zijn baasje contact houden met de Lynchburg Humane Society en legde uit dat hij zijn best deed om terug te keren naar de Verenigde Staten.
Eindelijk, zes maanden nadat hij in het asiel was aangekomen, kreeg Duke het wonder waar hij zo lang op had gewacht.
In januari 2025 konden de baasjes van Duke eindelijk Duitsland verlaten en terugkeren naar de VS. Zonder te wachten haastten ze zich van het vliegtuig rechtstreeks naar Duke en bezorgden het asiel een emotioneel weerzien.
Het asiel was dolblij en had geen beter einde van dit verhaal kunnen wensen. Hoewel ze hun hond tegen hun wil hadden moeten afstaan, waren Dukes baasjes hem nooit vergeten en hadden ze er alles aan gedaan om hem terug te krijgen.