Epilepsie bij katten: symptomen, oorzaken en behandeling
Epilepsie, ook wel bekend als een 'stroomstoring' in de hersenen, kan voorkomen bij alle huisdieren, inclusief katten. Het is een ernstige aandoening die veel schade aan de hersenen kan veroorzaken en vereist vaak behandeling. Hier lees je meer over epilepsie bij katten, inclusief de symptomen, oorzaken en behandeling.
Symptomen van epilepsie bij katten
Epilepsie bij katten kan zich uiten in verschillende vormen van aanvallen. Tijdens een aanval is de kat niet aanspreekbaar en kan krampachtige bewegingen maken. Het is belangrijk om te weten dat elke aanval een risico vormt voor de kat en daarom behandeling noodzakelijk kan zijn.
Wat is epilepsie?
Epilepsie wordt gekenmerkt door plotselinge onbewuste aanvallen van abnormaal gedrag als gevolg van een storing in de hersenen. Een aanval wordt als epileptisch beschouwd wanneer het dier buiten bewustzijn is en het gedrag 'aanvalsgewijs' optreedt. Tijdens een aanval is het niet mogelijk om deze te stoppen door afleiding.
Oorzaken van epilepsie bij katten
Epilepsie kan verschillende oorzaken hebben, waaronder primaire epilepsie (waarbij de oorzaak onbekend is), secundaire epilepsie (veroorzaakt door een afwijking in de grote hersenen) en reactieve epilepsie (geassocieerd met andere ziekten zoals stofwisselingsziekten of lever- / nierproblemen).
Wanneer je kat last heeft van primaire epilepsie, dan weten we de oorzaak niet. Deze katten zijn, naast de epileptische aanvallen, meestal helemaal gezond. De eerste aanval wordt in de meeste gevallen al op jonge leeftijd gezien. Deze vorm kan voorkomen bij zowel raskatten als kruisingen.
Secondaire epilepsie wordt gekenmerkt door een afwijking in de grote hersenen van je kat. Dit kan van alles zijn : een ontsteking, een tumor, een aangeboren afwijking, een bloeding.
Wanneer je kat last heeft van een andere ziekte, dan kan dit soms secundair zorgen voor epileptische aanvallen. Deze vorm van epilepsie heet reactieve epilepsie. Denk hierbij aan een stofwisselingsziekte of een probleem in de lever/nieren.
Diagnose en behandeling van epilepsie bij katten
De diagnose van epilepsie bij katten wordt gesteld door een dierenarts op basis van symptomen en eventueel aanvullend onderzoek zoals bloedonderzoek en lichamelijk onderzoek. Behandeling kan bestaan uit het toedienen van anti-epileptica, afhankelijk van de frequentie en ernst van de aanvallen. Verschillende medicijnen zoals fenobarbital, imepitoine (Pexion), diazepam en kaliumbromide kunnen worden voorgeschreven, met als doel de frequentie van de aanvallen te verminderen en zo hersenschade te voorkomen.
Wat te doen tijdens een epileptische aanval?
Tijdens een aanval is het belangrijk om rustig te blijven en afstand te houden. Wanneer de aanval voorbij is, kan je je kat troosten. Als een aanval langer dan 10 minuten duurt, moet onmiddellijk een dierenarts worden geraadpleegd om hersenschade te voorkomen.
Epilepsie bij katten is een ernstige aandoening die goed moet worden behandeld. Met de juiste zorg en behandeling kunnen katten met epilepsie een goede kwaliteit van leven hebben. Raadpleeg altijd een dierenarts voor een juiste diagnose en behandeling.
Epilepsie bij katten diagnostiseren
Met behulp van je beschrijving en eventueel een filmpje, kan de dierenarts vrij makkelijk de diagnose epilepsie maken. Er moet onderscheid gemaakt worden tussen epilepsie en een gedragsstoornis. Wanneer epilepsie is vastgesteld, moet je vaststellen of er sprake is van primaire, secundaire of reactieve epilepsie.
Wat is de behandeling van epilepsie bij een kat?
Katten met primaire epilepsie moeten meestal levenslang behandeld worden. De behandeling heeft als doel om de frequentie van de aanvallen te verminderen. Dus niet om er helemaal van af te komen. Bij elke aanval is er namelijk een kans op hersenschade, en dat wil je met behandelen zo veel mogelijk voorkomen.
Behandelen met anti-epileptica: ja of nee ? Dat hangt af van de hoeveelheid aanvallen die je kat heeft. Wanneer een aanval bijvoorbeeld maar 1 keer per jaar wordt gezien, heeft behandelen geen zin. Het middel moet namelijk niet erger zijn dan de aandoening. De dierenarts zal de volgende 5 overwegingen meenemen bij het besluit om te behandelen of niet:
Is er sprake van meerdere toevallen in 6 weken?
Is er sprake van clustering?
Is er sprake van status epilepticus?
Zijn er ernstige verschijnselen te zien na een aanval?
Er zijn verschillende soorten anti-epileptica: fenobarbital, imepitoine (Pexion), Diazepam en Kaliumbromide. De dierenarts zal bepalen welke medicatie het beste is voor je kat. Epilepsie, of een ‘stroomstoring’ in de hersenen, kan voorkomen bij alle huisdieren. Net als bij mensen is het een enorm vervelende aandoening die ook veel schade aan de hersenen kan geven. Een aanval komt voor in allerlei vormen. Je kat is niet meer aanspreekbaar en kan krampachtige bewegingen maken. Wanneer je kat vaak aanvallen heeft, dan is behandelen erg belangrijk. Elke aanval is namelijk een risico voor je kat.
Kattenziektes
