Op weg naar een zwaar getroffen asiel in Dnipro stopt Karen Soeters even. Een Oekraïense vrouw loopt naar haar toe, hoort waarom de Nederlanders gekomen zijn — en schiet vol. “Jullie komen helemaal hierheen voor de dieren?”Daarna volgt een innige knuffel. Het is een moment dat blijft hangen: zelfs midden in de oorlog voelen mensen dat elk leven telt.
Dinsdag opent Karen’s stichting House of Animals een bijzonder project: een kerstdorp van honderd geïsoleerde houten huisjes, waar verlaten dieren de bittere winter kunnen overleven.
Langs de littekens van de oorlog
Samen met noodhulpcoördinator Helma van de Vondevoort en filmer Sanne Vermaas reist Karen door Dnipro, Mykolaiv en Zaporizja. Ze bekijkt wat ontheemde dieren het hardst nodig hebben. Dagelijks is er contact met lokale dierenbeschermers — elke euro donatie moet levens redden.
Wat ze ziet, breekt elke keer opnieuw haar hart: dieren die gedood zijn, achtergelaten in paniek, of schichtig ronddolen met oren die nog trillen van explosies.
“Honden die opschrikken van elk hard geluid… je ziet de trauma’s gewoon in hun lijf zitten,” vertelt Karen vanuit de auto.
De hond die alles veranderde: Lucy
In 2024 bouwde House of Animals — met hulp uit Nederland en Vlaanderen — een noodhospitaal. Dat idee ontstond door Lucy, een Herdershond die een explosie overleefde maar later stierf door slechte hygiëne en overvolle opvangplekken.
Lucy’s dood werd een breekpunt. In Dnipro staat nu Lucy’s Noodhospitaal, met operatiekamer, vijftien bedden en lokale dierenartsen die kunnen opereren en steriliseren. Zij voorkomen dat dieren zoals Lucy opnieuw onnodig sterven.
Een shelter die uit z’n voegen barst
De situatie is extreem. In de door House of Animals gesteunde shelter Pegasus verbleven vóór de oorlog vijfhonderd dieren. Nu zijn het er tweeduizend — honden, katten, paarden, varkens en zelfs een kameel.
Met de frontlinie die steeds dichterbij komt, brengen militairen gewonde dieren binnen. Medewerkers raken uitgeput en slapen met hun families in badkamers; de sirenes en drones laten niemand met rust.
Voer raakt op: de crisiskeuken
Hondenbrokken zijn bijna niet te krijgen. House of Animals opende daarom een crisiskeuken, waar de laatste brokken worden gemengd met muesli en granen. Alles, zolang het maar voedt.
In Zaporizja ontmoet Karen Angel, een vrouw die zich ontfermt over huisdieren die zijn achtergelaten toen bewoners vluchtten. “Veel mensen dachten dat ze na een paar dagen terug zouden zijn,” zegt Karen. “Maar de oorlog beslist anders.”
Monika en het kerstdorp
In Kramatorsk wordt hond Monika gevonden naast haar overleden puppy’s — met modder in haar maag van pure honger. In het noodhospitaal herstelt ze langzaam.
Voor honden zoals zij opent House of Animals nu een kerstdorp: honderd warme houten huisjes gevuld met stro en dekens.
“Een druppel op de gloeiende plaat,” zegt Karen, “maar voor die dieren is het het verschil tussen leven en dood.”
Hoop in een land dat weigert te breken
Ondanks slapeloze nachten in schuilkelders blijft Karen teruggaan. Het team kreeg zelfs training hoe te handelen bij drone-aanvallen.
“Ik denk steeds: erger dan dit kan niet… en dan word ik weer verrast,” zegt ze. “Maar overal zie ik kerstbomen. Mensen versieren hun huizen. Ze laten zich niet breken.”
House of Animals haalde al meer dan twee miljoen euro op voor Oekraïense dieren.
“Dat toont hoezeer mensen geloven dat de manier waarop je met dieren omgaat iets zegt over wie je bent als samenleving.”
