Margot uit Elst weet hoe gevoelig haar bordercollie Meghan is voor vuurwerk. Het gebeurt bijna elke avond rond half elf: het eerste geknal, gevolgd door het trillende lijf van haar hond dat ze dan geruststelt met zachte woorden en knuffels.
Maar deze keer was niemand thuis. En het vuurwerk begon eerder dan normaal.
Een ravage die geen mens wil aantreffen
Toen Margot rond 22.15 uur haar voordeur opende, viel de schrik als een koude steen in haar maag. Overal bloedsporen. Een deur vol rode vegen. Gips van de muur gekrabd alsof er iemand had geprobeerd te ontsnappen.
Meghan’s nagels? Tot op de grond afgesleten.
Haar voetzool? Gescheurd en bloedend.
Ze moet in paniek tegen de deur zijn gesprongen, wanhopig zoekend naar een veilige plek die ze niet kon vinden.
“Voor honden voelt vuurwerk alsof er plots oorlog uitbreekt”
Hondengedragsdeskundige Maartje Horvers bevestigt iets wat we eerder óók al schreven in het artikel over de massale vuurwerkangst bij honden: vuurwerk is geen klein schrikmoment, maar een explosie van stress waar sommige dieren totaal door blokkeren.
En juist gevoelige rassen – zoals border collies – raken sneller over de rand. Wanneer ontsnappen onmogelijk is, ontstaat extreem gedrag dat eigenaren nog nooit eerder hebben gezien.
Een jaarlijks terugkerend drama
Meghan’s verhaal staat helaas niet op zichzelf. Horvers ziet talloze honden die al in paniek raken bij het ruiken van lonten of het zien van lichtflitsen. Haar vuurwerktrainingen zitten elke winter bomvol. Alleen… als je in november nog moet beginnen, ben je eigenlijk al te laat.
De weg naar herstel
Margot deed al een vuurwerktraining met Meghan, en dat hielp een tijd. Tot iemand in de buurt – buiten de toegestane periode – toch knalde. “Toen waren we weer terug bij af”, vertelt ze.
Nu gebruikt ze rustgevende middelen en gaat ze rond de feestdagen bewust weg naar een plek zonder vuurwerk. Het is de enige manier waarop Meghan nog enigszins ontspannen de jaarwisseling doorkomt.
Hoop op een rustigere toekomst
Met het landelijke vuurwerkverbod dat volgend jaar ingaat, hoopt Margot op een einde aan de nachtelijke terreur. “Niet alleen mijn hond, heel veel dieren lijden hieronder.”
Voor nu probeert ze vooral één ding: Meghan geruststellen, elke dag weer.
