Het begon op een winterdag in Breda. Lenny liet haar hondje Matty uit — een angstige, net geadopteerde Spaanse hond. Toen de lijn uit haar hand glipte, rende Matty in paniek weg. Ze verdween in de Haagse Beemden en leek van de aardbodem verdwenen.
“Ze was doodsbang voor mensen, geluiden, alles,” vertelt Inge Frijters, die de reddingsactie coördineerde. “We wisten meteen: dit wordt geen gewone zoektocht.”
Maanden van zoeken, voeren en hopen
Inge en haar vriendin Erica van Leeuwen zetten samen met tientallen vrijwilligers alles op alles. Maandenlang werd er gezocht, geflyerd en gevoerd. Soms dook Matty kort op, maar telkens werd ze weer verjaagd.
“Nieuwsgierigen wilden haar helpen, maar daardoor schrok ze en vluchtte opnieuw,” zegt Inge. “We hebben dagenlang bij een vangkooi gezeten — voor niets.”
Toen de hoop bijna opgegeven was, gebeurde het ondenkbare: een speurhond vond sporen bij Prinsenbeek. Daar werd een camera geplaatst… en na vijf dagen stond Matty ineens op beeld.
Eindelijk gevangen – na een jaar vluchten
Zeven dagen per week zetten Inge en Erica voer neer, tot Matty langzaam vertrouwen kreeg. “We hadden een kooi van acht bij vier meter. Ze liep er telkens half in, maar durfde nooit verder,” vertelt Inge.
Tot afgelopen vrijdag. “Ze liep plots helemaal naar binnen. Ik sloot de poort — ze gaf zich echt over. Ze was zó rustig, alsof ze wist dat het goed was.”
Na een jaar vol kou, honger en gevaar — zelfs een aanrijding overleefde ze — kon Matty eindelijk veilig tot rust komen.
Te bang om terug te keren
Lenny heeft haar hondje nog niet gezien. “Matty is uitgeput en getraumatiseerd. Ze moet eerst aansterken,” legt Inge uit. Daarom blijft Matty voorlopig bij haar. “Ze is veranderd… verwilderd bijna. Buiten is ze doodsbang. Lenny kan dat niet meer aan.”
Een jaar van angst, eindigend in rust
Matty slaapt nu veel en eet goed. Ze is eindelijk veilig — na een jaar waarin ze vorst, sneeuw, hitte en eenzaamheid trotseerde.
“Het was echt een hels karwei,” zucht Inge. “Maar het was het waard. We hebben haar terug.”
