Toen deze vermoeide, oude kat door de vereniging "Les Miaous de Berriac" naar het asiel werd gebracht, zag hij er niet best uit.
Met een ruige vacht, een vermoeide blik en doffe ogen leek hij op 16-jarige leeftijd de last van een lange zwerftocht te dragen. Was hij op straat gezet vlak voor de vakantie? Was hij een van die vele oudere katten die 'lastig' werden en plotseling werden achtergelaten?
Zijn identificatiechip onthult de waarheid
De teams van de dierenbescherming in Carcassonne (Frankrijk) trokken echter geen overhaaste conclusies. Zoals bij elke gevonden kat, gebruikten ze de chiplezer in de hoop op een reddende piep. En deze keer klonk die!
De identificatie van de oude kater onthulde een heel ander verhaal: de kat heette Léo en stond al meer dan een jaar als vermist geregistreerd in het nationale I-CAD-bestand. Zijn baasje, telefonisch gewaarschuwd, kon haar tranen niet bedwingen. Ze had alle hoop verloren hem ooit nog terug te vinden.
Dankzij zijn identificatie was de hereniging mogelijk en kon Léo na een jaar zwerven terug naar huis. Hij kan nu omringd en veilig oud worden. Bij de dierenbescherming zijn dit soort verhalen te zeldzaam: de meeste katten die binnenkomen zijn niet geïdentificeerd en worden ook niet gezocht. Léo's verhaal herinnert ons eraan hoe essentieel identificatie is: het is verplicht, maar bovenal kan het in enkele seconden een leven veranderen.
