Het leek een doodgewone avond voor de Australische Len. Ze maakte zich klaar om naar bed te gaan, tot ze plots het gevoel in haar rechterhelft verloor. Haar hand verkrampte, haar gezicht voelde vreemd en bij het opstaan viel ze terug op het bed. Wat ze toen nog niet wist: ze had een beroerte.
In plaats van hulp te zoeken, viel ze in slaap. En dat had haar fataal kunnen worden.
Luka voelde het meteen: “Hij ging voor het eerst op bed liggen”
Len was niet alleen die nacht. Haar 12 maanden oude Golden Retriever Luka voelde dat er iets mis was. Hoewel hij normaal nooit op bed mocht, sprong hij erbij en drukte zacht zijn hoofd tegen haar borst en kin. Steeds opnieuw wekte hij haar, hield haar wakker, week niet van haar zijde.
Len vertelt: “Ik werd telkens wakker van zijn hoofd tegen mijn borst. Hij is nog nooit op bed gekomen. Maar die nacht voelde hij alles.”
Door zijn koppie bleef ze net lang genoeg bij bewustzijn
Dankzij Luka bleef Len wakker genoeg om uiteindelijk zelf hulp te bellen. In het ziekenhuis kreeg ze de diagnose: een basale ganglia-infarct – een levensbedreigende vorm van een beroerte als die niet op tijd behandeld wordt.
Ze is ervan overtuigd dat Luka haar hartslag of stress voelde. “Hij is mijn alles. Zijn band met mij is puur. Zonder hem was ik er waarschijnlijk niet meer geweest.”
Met hulp van Luka vocht ze zich terug
Na maanden intensieve revalidatie leerde Len opnieuw lopen, praten en zelfstandig leven. Haar herstel deelde ze op Instagram, samen met foto's van haar trouwe held Luka aan haar zijde.
Len hoopt dat haar verhaal anderen helpt om sneller de symptomen van een beroerte te herkennen – en dat ze misschien ook zo’n trouwe viervoeter aan hun zijde hebben als het erop aankomt.
