Tibetaanse Mastiff
Andere namen: Drog-Khyi, Tsang-khyi

De Tibetaanse Mastiff is een uitstekende beschermhond. Deze hond staat dicht bij de verzorgers en vindt het belangrijk om alle familieleden en het territorium te beschermen. Dit ras is onvoorspelbaar en kan, indien de hond dit nodig vindt, agressief worden. Deze bijzonder onafhankelijke, krachtige hond past niet bij elke verzorger. Samenwonen met kinderen of ouderen past absoluut niet bij dit ras. De ideale verzorger voedt deze ongebruikelijke hond op een krachtige manier op. Op deze manier is de relatie tussen verzorger en hond respectvol.
Algemene informatie Tibetaanse Mastiff
Herkomst en geschiedenis
De Tibetaanse Mastiff is een zeer oud ras dat vroeger meewerkte als herdershond in de Himalaya en Tibetaanse kloosters bewaakte. De Tibetaanse Mastiff is voorouder van vrijwel elke Mastiff en Molossoid die we nu kennen. Vroeger was de hond nog veel groter dan dat we de Tibetaanse Mastiff nu kennen. Marco Polo omschreef de hond als ‘groot alse en ezel met een stem zo krachtig als die van een leeuw’.
Uiterlijke kenmerken Tibetaanse Mastiff
Grootte Tibetaanse Mastiff
Teef : 61 tot 68 cm
Reu : 66 tot 71 cm
Gewicht Tibetaanse Mastiff
Teef : 55 tot 80 kg
Reu : 55 tot 80 kg
Vachtkleur Tibetaanse Mastiff
De vacht van een Tibetaanse Mastiff is er in verschillende kleuren :
- Zwart, eventueel met wat bruin
- Bruin
- Golden : van reekalf naar dieprood, ook wel sable genoemd.
Een kleine witte vlek (ster) op de borst en lichte witte vlekken op de pootjes worden geaccepteerd.
Vachttype
De Tibetaanse Mastiff heeft een lange vacht.
De vacht is vrij dun maar hard, recht en dik. Bij reutjes is de vacht harder dan bij teefjes. In de winter heeft de hond een dichte, wollige ondervacht.
De vacht mag niet zijdeachtig, gekruld of gegolfd zijn. Op de nek en schouders van de hond vormt de vacht lange manen.
Oogkleur Tibetaanse Mastiff
De ogen zijn altijd bruinkleurig. Hoe donkerder de ogen, hoe beter.
Uiterlijke kenmerken Tibetaanse Mastiff
Deze Tibetaan is een krachtige hond met enorme botten. Het hoofd is breed en hoewel de snuit wel een typische Mastiff-snuit is, is dit lichter dan die van de Engelse Mastiff. De ogen zijn middelgroot en de hartvormige, hangende oren zijn van gemiddelde lengte. Ze zijn aan de zijkanten van het hoofd geplaatst en worden naar voren gedragen. De staart is groot en bedekt met lang haar. Over het algemeen wordt de staart gekruld boven de rug gedragen.
Goed om te weten
Tegenwoordig komt deze Mastiff in Tibet bijna niet meer voor. Ook in Europa zie je deze hond niet vaak. De fokkerij van dit ras is voornamelijk in Engeland.
Mastiff-teefjes zijn niet twee, maar slechts één keer per jaar krols.