Sammy was ooit het stille slachtoffer van huiselijk geweld, maar vond een tweede leven als vast reismaatje in het busje van de Gamma in Woerden. Een jaar lang leefde hij op, werd geliefd door personeel én klanten. Maar nu ligt hij opnieuw in zijn mandje – piepend van de pijn, met een vers geopereerd pootje. En opnieuw breekt zijn verhaal harten.
Een hondje dat meer meemaakte dan hij kon laten zien
Voordat hij bij Jan en Yvonne terechtkwam, leefde Sammy in een gezin waar angst dagelijkse routine was. De moeder van het gezin – inmiddels ex-medewerkster van de Gamma – werd mishandeld door haar partner. Sammy liep daar middenin, klein, kwetsbaar en niet in staat iets te zeggen over de klappen en spanning die hem dagelijks omringden.
Het verklaarde later veel: zijn trillende houding, zijn staartje dat permanent naar beneden hing, en zijn doordringende angst voor mannen.
Hoe een bouwmarkt zijn veilige haven werd
Toen het gezin tijdelijk naar het buitenland vertrok, dreigde Sammy tussen wal en schip te raken. Tot Jan en Yvonne – die al snel doorhadden dat dit kleine hondje veel meegemaakt had – hem liefdevol in huis namen. Ze merkten al snel dat er meer mis was dan alleen angst.
Sammy stonk uit zijn bekje en leek pijn te lijden, maar durfde het niet te laten merken. De dierenarts ontdekte verrotte kiezen tot op de wortel. Pas na de operatie, toen hij voor het eerst zonder constante pijn leefde, kwam er iets los in hem. En vanaf dat moment begon het wonder.
Jan nam hem mee naar de bouwmarkt. Daar gebeurde precies wat Sammy nodig had: personeel dat hem omarmde, klanten die naar hem vroegen, en ritjes in het bezorgbusje die hem lieten glimmen van trots. Het werd zijn tweede thuis. Hij was niet langer “het stille slachtoffer”, maar het Gamma-hondje – vrolijk, kwispelend en zichtbaar gelukkig.
De schrik die alles veranderde
Toch was er altijd dat ene detail: soms liep Sammy op drie pootjes. Een oud probleem, dacht men. Maar begin november ging het ineens bergafwaarts. Tijdens een vakantie schrok Sammy hevig van een harde vuurwerkknal – precies het soort geluid dat honden met trauma’s in één klap terugbrengt in oude angsten. Hij sprong paniekerig van de bank, en vanaf dat moment liep hij nauwelijks nog normaal.
De diagnose was pijnlijk: twee gescheurde kruisbanden in één pootje. En dat bij een hondje dat al zoveel ellende had doorstaan.
Een operatie die alles op scherp zette
Er was geen tijd te verliezen. Afgelopen dinsdag ging Sammy onder het mes. Jan zag bijna geen oog dicht. “Hij piepte in zijn mandje… zo zielig,” zei hij. Zijn stem brak. “Ik ben er al dagen kapot van.” Met de operatie erbij tikt Sammy’s medische kosten inmiddels zo’n €5000 aan – een bedrag dat veel mensen zou doen twijfelen. Maar niet Jan en Yvonne. “Geen moment spijt,” zei hij. “Hij hoort bij ons.”
De lange weg terug – maar nooit meer alleen
De komende maanden zijn zwaar: benchrust, fysiotherapie, opnieuw leren vertrouwen op een pootje dat hem in de steek liet. Hij kan voorlopig niet mee naar de Gamma, niet in het busje, niet naar de mensen die hem normaal overladen met liefde. Maar Jan ziet het al helemaal voor zich: Dat eerste moment waarop Sammy weer voorzichtig kwispelt in de bouwmarkt. Dat eerste ritje in het busje, zijn koppie uit de deur. Dat eerste personeel dat roept: “Kijk! Hij is terug!”
Want als er één hond is die al heeft bewezen dat hij terug kan vechten, is het Sammy.
