Honey had een mooie vriendschap met Edna, haar oudere buurvrouw, ondanks het hek dat hun tuinen scheidde. Elke ochtend, op hetzelfde tijdstip, kwam de hond naar het hek en wachtte ongeduldig op Edna. Zij begroette haar met aaien, een glimlach en soms wat lekkers, terwijl Honey reageerde met een enthousiast kwispelen.
Deze dagelijkse gewoonte bracht warmte en troost aan de twee vriendinnen. Maar op een ochtend liep Honey naar het hek… en niemand was er. Edna was ernstig ziek geworden en leefde haar laatste dagen. De familie van de oude dame, zich bewust van deze bijzondere band, stuurde toen een bericht naar de eigenaresse van Honey om te vragen of de hond afscheid mocht komen nemen.
Een laatste afscheid vol emotie
Die dag stak Honey het hek over om Edna een laatste keer te bezoeken. De hond kwam zachtjes dichterbij, gaf haar liefdevolle snufjes en zachte likjes op de hand. Een eenvoudig gebaar, maar vol betekenis, dat hun unieke band bezegelde.
Hoewel hun vriendschap kort was, zal deze gegrift blijven in de harten van degenen die er getuige van waren. Honey verloor een vriendin, maar ze gaf haar het mooiste afscheid.