Soms is het lot bijzonder wreed voor degenen die het het minst verdienen. Zo'n hond was de Cane Corso Klaus.
Het dierenasiel in Koblenz (Duitsland) beschrijft de eenjarige hond als beleefd, vrolijk, gewoon een goede, geweldige hond: een echte engel.
De medewerkers van het asiel waren er zeker van: “Hij zou een geweldig leven moeten hebben, geweldige mensen stonden al op hem te wachten”. Helaas is het daar niet van gekomen. Klaus is overleden.
“Klaus leeft niet meer”
Klaus en zijn broer “Jorg” kwamen uit Roemenië. Ze werden naar Duitsland gebracht om hen te helpen een nieuw thuis te vinden. Het asiel in Koblenz zorgde voor hen en zocht een liefdevol gezin.
De vrijwilligers voelden echter aan dat er iets mis was met de hond.
Röntgenfoto's onthullen drama
Ze merkten dat de hond pijn had.
De resultaten van de röntgenfoto's waren verwoestend: “Dubbelzijdige, ernstige heupdysplasie in combinatie met ontwrichting, evenals dubbelzijdige, ernstige elleboogdysplasie met ernstige artrose.” Geen enkele dierenarts zou een hond met zo'n slechte prognose opereren.
Wat het extra schokkend maakt, is dat zo’n jonge hond al leed aan zulke ernstige degeneratieve aandoeningen. Is dit het tragische gevolg van onverantwoorde fokpraktijken?
Er was geen andere uitweg
“We verwachtten niets goeds, maar deze diagnose sloeg ons uit het veld”, bekent het asielteam in een virale Facebook-post. Het enige wat ze nog voor Klaus konden doen, was hem verlossen van zijn lijden.
Het is troostend dat de hond omringd was met liefde en zorg. “Hij mocht alles doen wat hem blij maakte”, hij kreeg “liefde, warmte, lekker eten, pijnstillers” en had een zacht bed, misschien wel voor het eerst in zijn veel te korte leven.
Online verscheen een golf van verdrietige reacties onder de post over Klaus....
Lieve Klaus, we hopen dat je over de Regenboogbrug eindelijk kunt rennen en spelen zoveel je wilt, zonder pijn! Dat verdien je.
