Schapendoes
Andere namen: Herdersdoes, Siep, Olde Grise

De Nederlandse Schapendoes is een herdershond die oorspronkelijk werd gebruikt om kuddes schapen te beschermen. Tegenwoordig zijn ze veelal bekend als gezelschapshond.
Algemene informatie Schapendoes
Herkomst en geschiedenis
Nadat de Schapendoes eind 19e en begin 20e eeuw in grote getalen voorkwam in Nederland, werd het tijdens de Tweede Wereldoorlog met uitsterven bedreigd. De hondenliefhebber P.M.C. Toepoel, die wordt beschouwd als de "vader" van het ras, redde uiteindelijk de herdershond van uitsterven. De rasvereniging werd opgericht in 1947 en de standaard werd vastgesteld in 1954. De officiële erkenning van het Nederlandse hondenras vond pas plaats in 1971.
FCI groep
FCI groep
Groep 1 - Herdershonden en veedrijvers
Rubriek
Uiterlijke kenmerken Schapendoes
Grootte Schapendoes
Teef : 40 tot 47 cm
Reu : 43 tot 50 cm
Gewicht Schapendoes
Teef : 10 tot 18 kg
Reu : 10 tot 18 kg
Vachtkleur Schapendoes
Alle vachtkleuren zijn toegestaan, maar blauwgrijze en zwarte tinten hebben de voorkeur.
Vachttype
Lang, dicht, licht golvend, dun en droog met een nette ondervacht.
Oogkleur Schapendoes
Bruin.
Uiterlijke kenmerken Schapendoes
De Schapendoes is een langharige en lichtvoetige hond. De ogen zijn vrij groot, rond en met een open, loyale en levendige uitdrukking. De oren zijn vrij hoog aangezet, noch groot, noch vlezig en hangen vrij van de kop. De staart is lang en bedekt met veel haar. In rust hangt hij laag, tijdens het rennen wordt hij vrij hoog en gebogen gedragen en zwaait duidelijk heen en weer. De staart is horizontaal uitgestrekt in galop.
Goed om te weten
De Nederlandse Schapendoes is een zeer populaire gezelschapshond geworden, maar buiten Nederland kom je ze zelden tegen.