Wat begon als een gewone wandeling met de hond, eindigde voor een toevallige voorbijgangster in pure verbijstering. Tegen de gevel van een woonblok in de Uitbreidingsstraat in Boom stond een kattenbak. Niet leeg. Binnenin: een jonge kater van amper zes à zeven maanden.
Alsof het dumpen nog niet wreed genoeg was, bleek al snel dat alle ventilatieroosters met tape waren afgeplakt. Van buiten én van binnen. Lucht kreeg hij nauwelijks.
Pure paniek, maar één reddende reflex
Volgens Claudette Gosselin van vzw Zwerfpoezen Rupelstreek had het katje enorm geluk. In paniek wist hij het luikje van de bak los te frutselen, waardoor er toch wat zuurstof binnenkwam. Zonder dat toeval had hij het niet overleefd.
De getuige handelde snel en slim: ze draaide het luikje richting de muur, zodat de doodsbange kater niet in paniek zou ontsnappen voordat de opvang arriveerde. “Een perfecte reflex,” zegt Gosselin. “Die heeft zijn leven gered.”
Weer een ‘zomerkatje’
Voor Claudette is het beeld pijnlijk herkenbaar. “Dit is typisch een zomerkatje,” vertelt ze. “Gratis meegenomen omdat het schattig is. Maar zodra het dier groter wordt en aandacht vraagt, wordt het ‘lastig’. Dan dumpt men het.”
De kattenbak zag er zelfs splinternieuw uit. Alsof iemand moeite had gedaan om hem netjes achter te laten — behalve dan dat detail van de afgeplakte luchtgaten.
Het had niet eens zo hoeven lopen
Wat de woede alleen maar groter maakt: afstand doen van een dier kan bij de vzw volledig kosteloos. Zonder oordeel, zonder schaamte. “Er is altijd een oplossing,” benadrukt Claudette. “Maar dit… dit is pure onverschilligheid.”
Een toekomst, dankzij één oplettende blik
De kater is inmiddels veilig ondergebracht bij een opvanggezin. Hij was volledig overstuur, maar maakt het nu goed. Zijn toekomst kreeg hij terug dankzij één persoon die niet wegkeek.
En dat is misschien wel het enige lichtpuntje in dit verhaal: soms is één paar alerte ogen genoeg om een leven te redden.
