Afghaanse windhond

De Afghaanse windhond is geen aanhankelijke hond vanwege het jachtinstinkt. Een overdreven agressieve kanteling heeft deze Afghaanse niet, maar de hond beschikt wel over een hoge prooidrift. Het is luidruchtig en clownesk, maar ook gevoelig en kan snel beledigd zijn als je de hond te fel corrigeerd.

Een hond die graag speelt en interactie heeft, maar dat alleen op eigen voorwaarden en wanneer de hond zelfverzekerd genoeg is om dat te doen. De Afghaanse windhond heeft de neiging nerveus en timide te worden als deze te maken krijgt met ruw spel.

Deze hond kan enige nervositeit vertonen, vooral bij vreemden; het is er ook een die niet goed om kan gaan met veranderingen in routine. Nervositeit manifesteert zich vaak als koppigheid en een weigering om te bewegen of te doen wat de hond wordt opgedragen.

Een redelijk intelligente hond, maar niet bekend als een van de slimste honden. De Afghaan is moeilijk te trainen en stond de laatste tijd op de laatste plaats van 138 honden, gerangschikt op gehoorzaamheid en het vermogen om commando's te begrijpen. De hond heeft geduld en herhalende training nodig.

Jagen was de reden waarom de Afghaanse windhond oorspronkelijk werd gefokt; de hond zou het doen door te zien. Windhonden zijn honden die zelfstandig jagen, dus zonder menselijk leiderschap. De windhonden zijn gespecialiseerd in het waarnemen en achtervolgen van prooien, en het overweldigen ervan. De Afghaan heeft een hoge prooidrift en zal daarom bijna alles achtervolgen dat kleiner is. Regelmatige en overvloedige lichaamsbeweging is een must om te voorkomen dat deze hond overlast veroorzaakt.

Afghaanse windhonden zijn vaak verlegen en oplettend voor nieuwe mensen en hebben wat tijd nodig om een bezoeker op een rustige manier in het huis te ontvangen. Als de Afghaan te vroeg wordt gedwongen om met iemand om te gaan, kan deze licht agressief worden. Zachte behandeling en geduld zijn noodzakelijke voorlopers van een kalm Afghaans temperament.

Afghaanse windhonden zijn uitermate onafhankelijk. Met enige moeite kunnen deze gehoorzaam worden, maar over het algemeen zijn het extreem zelfstandige honden.

De Afghaanse windhond heeft de neiging om de verzorger binnenshuis van kamer naar kamer te volgen. Het is geen hond die eenzaamheid tolereert. Scheidingsangst wordt gezien bij Afghanen die lange tijd alleen worden gelaten. Deze missen niet alleen de familie, maar het gebrek aan lichaamsbeweging dat gepaard gaat met alleen gelaten worden, dit zal bij de honden ook leiden tot depressie.

 De Afghaanse windhond is redelijk moeilijk te trainen. De onafhankelijkheid en afstandelijkheid kan betekenen dat deze weigert te leren gehoorzaam te zijn. Koppel deze weigering aan het onvermogen van de hond om snel te leren en lessen vast te houden, en je hebt op zijn zachtst gezegd een moeilijke leerling. De Afghaan wordt niet echt gemotiveerd door voedsel en lekkernijen, wat een training bijzonder moeilijk kan maken. Geduld en het besef van de beperkingen van de hond kunnen leiden tot een zekere mate van gehoorzaamheid, hoewel niets als vanzelfsprekend mag worden beschouwd.

Deze hond blaft niet overmatig en zal snel weer tot rust komen zodra een waargenomen ‘gevaar’ voorbij is.