Verward met een wolf, werd hij gevreesd onder de dorpelingen. Uiteindelijk realiseerde men zich dat het een hond was - een prachtige viervoeter van het Akita-type. Gedurende enkele weken werd hij gevoed door een van de inwoners van het dorp - Maria.
Medewerkers van de Stichting Dierenasiel in Gaj hebben meerdere malen geprobeerd hem te vangen, wat niet makkelijk was, de hond was half wild. Uiteindelijk is het toch gelukt.
Hij leerde dag na dag mensen te vertrouwen
In het begin had Hatori moeite om zich aan te passen aan het asiel. Hij was doodsbang voor mensen, vermeed contact, zelfs oogcontact. De medewerkers van de Stichting gaven niet op. Hoewel ze wisten dat het niet makkelijk zou worden, wisten ze ook dat elk dier het waard was om voor te vechten.
Gedragsdeskundige Grzegorz Kałużny ging aan de slag met het gedrag van de hond. Al op de eerste dag begreep hij dat het dier niet agressief is, maar gewoon doodsbang voor mensen.
“Honden zijn sociale wezens. Hatori werd echter aan zijn lot overgelaten. We weten niet of hij in de steek is gelaten of alleen is weggelopen. Het is bekend dat hij mensen liever uit de weg ging omdat hij geen goede omgang met hen had. Hij is misschien door één persoon gekwetst, maar hij dacht waarschijnlijk dat alle mensen hem wilde kwetsen op elke denkbare manier. Dus moesten we hem ervan overtuigen dat mensen positief kunnen zijn. Het is gemakkelijk om het vertrouwen te verliezen, maar erg moeilijk om het weer op te bouwen”, vertelde de specialist aan Gazeta Wyborcza.
Hatori boekte langzaam vooruitgang. Met elke dag die voorbijging, begon hij het opvangpersoneel meer en meer te vertrouwen. Toen hij begon te wandelen, besloot de Stichting dat het tijd was om op zoek te gaan naar een thuis voor de viervoeter.
Liefde op het eerste gezicht
En dus stonden Zuzanna Yap en haar vriend, Mariusz Twardowski, voor Hatori klaar. Het stel kwam naar Gaj om de honden uit te laten. Ze hadden al een Akita en zes katten in huis, dus ze waren niet van plan er nog een te adopteren. Toen ze Hatori echter zagen, was het liefde op het eerste gezicht.
Het adoptieproces was echter niet zo eenvoudig. De hond was afstandelijk en wantrouwend. Mariusz ging ruim een maand naar het asiel om het dier voor zich te winnen. We zijn er eindelijk in geslaagd om met hem te gaan wandelen, en daarna voor de eerste nacht thuis te laten slapen. Hoewel het niet een van de meest succesvolle nachten was, gedroeg de viervoeter zich goed tegenover een van de katten, het koppel besloot dat ze hem definitief wilde adopteren.
Iedereen verdient een thuis
Vandaag slaapt Hatori op de bank in een huis vol dieren. Hij was ook voor het eerst in zijn leven op vakantie aan zee. “Wie had kunnen voorspellen dat zijn verhaal de cirkel rond zou maken? Van het veld naar het bed. Alleen in Gaje gebeuren zulke wonderen", schrijft de Stichting op Facebook. Het verhaal van Hatori is het bewijs dat iedereen in staat is tot verandering en liefde, als ze maar wordt getoond hoe lief te hebben.
