Afgelopen woensdag n te vroege beslissing genomen om onze poes te laten inslapen. Da is aan huis geweest. Ze lag rustig in haar mandje. Bij de 1e poging voor de 1e spuit narcose vloog ze uit haar mandje de keuken in. Ik haar huilend opgepakt en op advies van da weer in t mandje op de bank gezet. Da ging haar nu met geweld de spuit geven. Het lukte maar ze rende in paniek weer de keuken om vervolgens de kamer in te rennen onder de bank. Daar is ze uiteindelijk van de narcose gaan slapen. Toen ik ze in mijn armen kreeg heeft ze dat niet meer gemerkt. Uiteindelijk bij de 2e spuit is ze ingeslapen. Ik kan dit echter niet verkroppen. Ze was nog goed. Heel Tevreden. At en dronk heel goed. Was dus niet ziek. Omdat ze al n jaar aan prednison zat voor haar darmen en 4 weken geleden blaasontsteking erbij kreeg besloten om haar rustig te laten inslapen zodat ze geen pijn zou krijgen. Hoe t nu echter is gegaan heb ik zo’n spijt. Dit kan toch niet de bedoeling zijn van rustig inslapen? Dan hadden we beter kunnen wachten tot ze weer pijn zou krijgen. Ik ga er aan onderdoor. Wat hebben we haar aangedaan. Mijn allerbeste maatje. We hadden moeten wachten en heb zo’n spijt.
Ik lees overal dat euthanasie pijnloos is en dat zelfs kids erbij kunnen zijn. Het was hier echter n nachtmerrie. Dit heeft mijn Nala niet verdiend. Ik vind t verschrikkelijk en mezelf n moordenaar. Mijn allerliefste meisje is in redelijk goede gezondheid in paniek gestorven.
Dit kan toch geen goede wijze van inslapen zijn?
