Mave vluchtte rond de derde week van oktober voor oorverdovende vuurwerkknallen, toen Suzanne en haar honden een stevige wandeling maakte over de Groevenbeekse hei in Ermelo.
Flow
Het gevecht tegen de angst sloopt haar energie, maar Suzanne zet door: “Tegelijk heb ik de hoop op een goede afloop nog niet opgegeven. Het is zoals een oom van mij altijd zei: ‘Als je goede bretels hebt, kun je de moed goed ophouden”, vertelde ze tegen De Stentor. “Nou, mijn bretels zijn-dankzij de hulp van iedereen-nog altijd behoorlijk stevig”. Zoveel hulp en lieve berichten verzachten Suzanne’s eenzaamheid en geven haar een gevoel van dankbaarheid.
“Er hangt een soort flow over dit hele verhaal die geweldig is. Zoveel mensen, onbekenden ook, die met me meeleven en berichtjes sturen. Ik was bang voor de stilte na de storm, maar die is vooralsnog niet gekomen.’’
Kom maar op met die flyers
Die angst bleek inderdaad niet nodig. Sterker, ruim drie weken na Mave’s verdwijning neemt de inzet en betrokkenheid volgens Suzanne nog steeds toe. “Dat ik in een wijk loop met flyers en een jonge meid spontaan vraagt: ‘Hé, is dat voor Mave? Komt maar op met die flyers, dan help ik je mee.’’ Een kleine duizend zijn er inmiddels verspreid, zelfs in het Roemeens en Pools. ,,Er wonen in het zoekgebied veel arbeidsmigranten die hebben aangegeven dat ze graag meehelpen”.
Ondertussen zijn vrijwilligers van drie regionale hondenzoekteams non stop in de weer om de Border Collie en Suzanne weer te herenigen.
Vuurwerkknallen
Aan die zaterdagmiddag in oktober bewaart de kunstenares en schrijfster pikzwarte herinneringen. Het was een frisse herfstdag. Suzanne en haar honden Mave en Tula liepen één van hun favoriete rondjes over de Groevenbeekse heide nabij Ermelo. Eenmaal bij de auto voor de terugweg klonken plots twee oorverdovende vuurwerkknallen en vluchtte Mave volledig in paniek weg. Angstig en eenzaam doolt de Border Collie sindsdien rond in de regio. Inmiddels is, weet de coördinator van de hondenzoekteams “die angstmodus overgegaan in overlevingsmodus. Dan gaat zo’n hond leven als een wolf”.
Niet vangen
Een ander groot probleem is dat Border Collies van nature constant blijven rennen. Mensenschuw als ze is, werd Mave inmiddels zo ongeveer overal gespot, tot in Nijkerk en de rand van Spakenburg toe. Daarom, zei de coördinator tegen De Stentor, zijn de flyers niet bedoeld om de Border Collie te laten vangen, maar om inzicht te krijgen van de routes die ze kiest. “Onze oproep is helder, benader Mave niet zelf, maar geef haar positie aan ons door. Alleen zo kunnen we haar redden. Ze verdraagt geen enkele menselijk toenadering. Uiteindelijk zal ze moe worden, fouten maken en zichzelf laten zien. Mijn grootste angst is dit in een woonwijk gebeurt en dat mensen haar proberen te vangen. Daar kan ze zo van in paniek raken dat ze bijvoorbeeld een drukke weg overvliegt. Het zou haar doodvonnis kunnen zijn’’
Knalvuurwerk maakt zo’n zoektocht extreem ingewikkeld, aldus de coördinator van de hondenzoekteams. “Daarvan slaat ze elke keer weer op de vlucht. Ik zou alle jongeren willen smeken: hoe leuk dat vuurwerk ook is, doe het alsjeblieft even niet.’’
Fase 2
En nu zeker niet. Door hun enorme liefde voor honden, kennis en ervaring is het de zoekteams gelukt om een beeld te krijgen van Mave’s routines en kan ‘fase 2’ ingezet worden. ‘’We gaan nu een plek uitkiezen waar haar routes elkaar kruisen. Door daar voer te strooien hopen we dat ze daar dan blijft en dat we haar uiteindelijk een vangkooi in kunnen lokken.’’
